De ene speeldag in de vierde divisie D is de andere niet, zo blijkt maar weer. Waar NEO vorige week de periodetitel won en in opperbeste stemming was, ging de ploeg gisteren met 3-0 onderuit in Emmeloord. Bij zo’n uitslag zou je verwachten dat de ploeg kansloos was, maar niets is minder waar.
Qua veldspel was NEO in fases zelfs de bovenliggende partij, maar drie enorme individuele missers zetten Flevo Boys in een zetel. De ploeg uit de polder stond na de voorsprong compact, speelde professioneel en NEO creëerde te weinig om een positieve draai aan het duel te geven. Dat de overwinning uiteindelijk verdiend was lijdt geen twijfel.
Vlotte achterstand
NEO startte prima in Emmeloord, veel balbezit, maar helaas ook een aantal keren balverlies, waarna de thuisclub razendsnel omschakelde. Na een dergelijk balverlies moest Bob Peterman na een minuut of vijf al voor de eerste keer handelend optreden na een schot van de behendige El Ghamarti. Na een kwartier kwam de thuisclub totaal uit het niets op voorsprong. In de opbouw werd de makkelijk weggegeven en één pass later stond El Ghamarti oog in oog met Bob Peterman die kansloos was: 1-0.
Nadat Thomas Potters kort daarna Peterman nog een keer op de proef stelde was NEO in de rest van het eerste bedrijf de ploeg die het spel dicteerde. Het leverde ook een aantal kansen op. Stef Rompelaar zag een omhaal op het dak van het doel eindigen en had na een half uur de 1-1 voor het inkoppen. Pascal van Bel leverde een perfecte voorzet af, maar vanaf een meter of vijf schampte Rompelaar de bal slechts zodat goalie Boersma redding kon brengen. Nadat een voorzet van Wessel Bom nog ternauwernood kon worden weggewerkt door de Flevo Boys-verdediging zette Max Brunninkhuis vlak voor rust met een mooie pass Jasper Scholten aan het werk. Die draaide zich fraai vrij, maar mikte helaas over, een aanval die een beter lot had verdiend.
Veel balbezit
De tweede helft begon zoals de eerste eindigde. Veel balbezit voor NEO en Ephrem Aslan bereikte na een mooie actie de achterlijn, maar met wat geluk wist Flevo Boys Twan Weghorst het scoren te beletten. Flevo Boys kon er vaak gevaarlijk uit komen en na een listig wippertje moest Peterman alle zeilen bijzetten om de stand op 1-0 te houden. Diverse NEO-aanvallen werden door de hechte Flevo Boys-defensie gesmoord in de kiem en ruim een kwartier voor tijd gaf NEO aan de andere kant opnieuw een presentje weg. Een te korte terugspeelbal werd opgepikt door Thomas Potters, die eerste nog op Peterman stuitte, maar de rebound wel doeltreffend afrondde: 2-0.
Nekslag
NEO gaf zich niet gewonnen en met inmiddels Wout Rouweler, Bas Spenkelink, Kevin van den Brug en Tijn Zengerink in de ploeg kwam NEO nog tot een paar mogelijkheden. Mauro Lohuis zag een vrije trap nipt gered door Boersma en bij een paar gevaarlijke voorzetten en hoekschoppen viel de bal steeds net niet goed. Vlak voor tijd kreeg NEO de definitieve nekslag. Een riskante breedtepass in de achterste linie werd zomaar opgepikt door een Flevo Boys-aanvaller die vervolgens de ingevallen Roan van der Weij in staat stelde de bal makkelijk binnen te schieten: 3-0.
Een verdiende, maar zure nederlaag, omdat Flevo Boys de goals op een presenteerblaadje kreeg aangereikt. Dat ze die cadeautjes meteen uitpakten was een kwaliteit van de uiterst scherpe aanvallers. Voor NEO een goede les dat je je op dit niveau dergelijke flaters niet kunt permitteren.
Door deze nederlaag is NEO iets gezakt en staat nu op doelsaldo op plek vier, in punten gelijk met AZSV en Flevo Boys, maar twee punten minder dan Quick’20 en laat dat zou komende zondag de volgende tegenstander zijn. De Oldenzalers wonnen al vier keer achtereen en gelden als een van de absolute favorieten voor de titel en dat levert een mooie uitdaging op voor NEO’s keurkorps
Foto’s: Annalies Klompe
