Door: Alfred Dorgelo
Heb het al eens eerder gehad over een fijne plaat van de Schotse band Del Amitri… Jeugdherinneringen, niet voor niets was mijn oude schoolmeester van de lagere school inpandig op sportpark Gagelman in het pittoreske Nijverdal. Toen Twix nog Raider heette en de gulden van hout was. Die goeie oude tijd! ‘..And nothing ever happens, nothing happens at all. The Needle returns to the start of the song and we all sing along like before….’ Want we spelen al weken dezelfde plaat af, we vergeten onszelf te belonen. Om gek van te worden. Tuurlijk de spelers vinden mij een ongelooflijk pain in the ass. Altied maar negatief, iets met de splinter een een balk. Open je ogen zou ik zeggen…. Want al weken kunnen wij wedstrijden winnen maar laten wij het na. Krijgt iedereen de schuld of ligt het aan die ander. Maar langzaam maar zeker sluipt er iets moois in deze jonge ploeg van de eveneens jonge trainer Wouter Tabbers. Want op basis van de tweede helft had Mariënberg zichzelf moeten belonen in Nijverdal. Terugkomen van een 2-1 achterstand en kop d’r veur! Laat mij dan maar die klootzak zijn, die azijnpisser die trouwens allang niet meer zijn pen in dat spul doopt…Dat terzijde. Tegenwoordig is het kinderspel wat ik eerder ten tonele bracht! Maar het giet niet om mij of al die andere kritische supporters langs de zijlijn, die lui staan er elke week weer, in goede maar vooral de laatste jaren in slechte tijden.
Jullie willen toch lekker ballen, een elftal vormen door dik en dun, die vanavond weer donders gezellig met elkaar de binnenstad van Zwolle onveilig aan het maken is. Dat is toch vele malen leuker als je drie punten aan je zegekar had gebonden….??
We vergeten, ook afgelopen zaterdag weer, onszelf te belonen….Ik zou er gek van worden. We geven veel te makkelijk de doelpunten weg en hebben aardig wat kansen nodig om een paar keer te scoren. Wie de wedstrijd heeft gezien weet genoeg! Ben er wel klaar om elke keer de zere vingers ergens op te moeten liggen… In de basis spoor ik best hoor. Ben slechts de boodschapper. Maar ik heb nog een boodschap voor jullie, als jullie zo blijven voetballen als de afgelopen weken dan weten wij de laatste wedstrijd van dit seizoen te winnen van Bruchterveld. De messen zijn ondertussen geslepen op het Westerpark. Kop d’r veur, wij bint er kloar veur. Kort verslagje dan. Lars bracht ons vanuit het niets op voorsprong, hij sloeg een afgeslagen corner knetterhard binnen als voorsprong, 0-1. Helaas ging een vrije trap, die er eigenlijk niet in mocht, er wel in voor de thuisploeg, 1-1. Nog voor rust ontsnapte een speler van DES aan buitenspel, was het nu wel of niet, maar het leverde wel de 2-1 voorsprong voor de thuisploeg op. Na rust was het voornamelijk Mariënberg die haar dadendrang tot grotere hoogtes wilde doen stijgen. Maar 2x de lat (ook al 1x in de eerste helft) voorkwam doelpunten van Mariënberg, vizier niet op de juiste afstelling en een kleine doelman die meerdere malen een grote reus werd in het doel van DES. Maar Mariënberg deed de geuzennaam van DES (Door Eendracht Sterk) alle eer aan. Ze gingen als de brandweer, kop d’r veur. Tot het randje en soms er overheen (Lars ontsnapte aan een rode) maar er werd gebuffeld en gestreden….Lekker heren, hou dit vol kerls… In een scrimmage vond Ramon Lubbers het net en schoot de 2-2 binnen. DES was meer bezig met tegenhouden. Mariënberg ontbeerde ook dan soms het geluk Ballen van Dennis, Brian, Lars en Joost hadden een beter lot verdiend. Maar is nu, ik mag niet vloeken, POTVERDIKKEMEI, eindelijk die gifbeker een keertje leeg. Het is nu vechten tegen de bierkaai….al meerdere weken en dan in positieve zin. Voor sommigen is het nooit goed. Maar ik zeg, 3-1 winst op 6 december. We hebben dit seizoen lang genoeg voor Sinterklaas gespeeld en wij allemaal voor Zwarte Piet. Zal de vrede zaterdag worden getekend. Fijn weekend. Wij gaan happie snappie doen.. (AD)
Foto’s: Gerrit Heine
