Hij moet nog vijftien jaar worden, maar geldt nu al als een van de talentvolle springruiters uit de regio. Het was dan ook niet verwonderlijk dat hij door bondscoach Edwin Hoogenraat opgenomen is in de pony equipe voor het EK in Polen.
Of toch wel Mart IJland?
Ja, dit had ik aan het begin van het seizoen niet verwacht. Flame, de pony waarmee ik vorig jaar het EK in Engeland ben geweest, is begin dit jaar verkocht. Ook Fantasia, mijn andere top pony is begin dit jaar verkocht. Ik hield 2 jonge pony’s over die we zelf gefokt hebben. Deze pony’s zijn nog te jong om een zwaar EK te lopen. We waren al op zoek naar een paard toen Robert Vos vroeg of ik Invisible “E” van het Juxschot wilde rijden. Ik weet nog goed dat ik hem geprobeerd heb en hij me gelijk een goed gevoel gaf.
Robert Vos zei: “Ik denk niet dat het EK gaat lukken, maar een paar grote prijzen kun je er wel mee rijden”. Het was namelijk al februari en begin april was de eerste observatie wedstrijd voor het EK. Dit was in België. Aan de bondscoach, Edwin Hoogenraat, hebben we ons voor die tijd 2 keer laten zien. Tijdens de Luzac wedstrijden in De Peelbergen en in Vragender. Dit ging al heel fijn. Met wat aanwijzingen van Edwin Hoogenraat en Robert Vos ben ik thuis verder gaan trainen en konden we op het Nederlandse kampioenschap al een bronzen medaille meepakken. Wat een fijne pony!!!
In België werd ik gelijk opgesteld in het team. Ik kon met een nul rondje en een rondje met 4 strafpunten al een mooie teambijdrage leveren. Ik vond het top dat Edwin al zoveel vertrouwen in me had. Vervolgens naar Italië gereisd. Hier mocht ik ook voor Nederland uitkomen en we (Pam Nieuwenhuis, Lily Engelsman, Liv Huijbregts en ik) pakten de gouden medaille!!! Ik had voor het team twee foutloze rondjes neergezet. Met nog een bronzen medaille in de grote prijs, met een heel goed gevoel en trainingstips om de puntjes op de i te zetten gingen we weer naar huis.
Tijdens het CSIO in Wierden werd je met het team derde en toen wist je het zeker?
De volgende wedstrijd was Dutch Youngsters Festival in Wierden. Ook hier werd ik in het Nederlandse team opgesteld en met een nul rondje en een rondje met een balk kon ik weer een bijdrage leveren aan een medaille, dit maal de bronzen!!! Ook de grote prijs ging heel fijn, ik mocht van Robert Vos niet voor de eerste plek gaan, maar ik moest een mooi en safe rondje neerzetten. Ik was super blij met weer twee nul rondjes en mocht me als zesde opstellen. Wat deed Invisible “E” van het Juxschot het goed!!! Edwin Hogeraat was heel tevreden en vond dat de pony even rust had verdiend, we hoefden ons niet te laten zien in Hagen (Duitsland). Hier mochten andere kinderen zich laten zien voor het EK. Ik wist het dus nog niet zeker of ik mee mocht naar het EK in Polen, maar ik had me samen met Invisible heel goed laten zien. Meer kon ik niet doen.
De laatste wedstrijd voor het EK was Top International Arena in Valkenswaard 19 t/m 21 juli. Hier wordt geen landenwedstrijd gereden, maar voor de bondscoach wel een mooie wedstrijd om te kijken wie er in vorm is. Mijn opdracht was nul rijden in de grote prijs, maar niet voor de winst gaan. Dit leverde me twee foutloze rondjes en een vijfde plaats op. Ik was super tevreden!!! Ook Edwin Hogeraat was tevreden en een teamplek voor het EK Polen was binnen. Geweldig!!!
Je gaat met Invisible “E” van het Juxschot naar Polen. Waarom met dit paard(pony) want je hebt er nog twee?
Ik heb inderdaad nog twee pony’s die we zelf gefokt hebben. Mijn zus Myrthe heeft ze opgeleid en ik heb ze sinds dit jaar van haar overgenomen omdat ze 18 jaar is. Het zijn volle zussen (Dexter Leam Pondi X Karlstad); BellaDonna is 6 jaar oud. Ze is Z springen en heeft een top instelling, ze wil altijd naar de overkant en gaat voor me door het vuur.
De volle zus van BellaDonna is Ratina, zij is 7 jaar en ik spring ZZ met haar. Ze is nu twee keer mee geweest op Internationale wedstrijd en ze deed het heel erg goed. Ook zij heeft een hele goede instelling, is heel voorzichtig en springt heel makkelijk. Ik heb dus drie hele fijne pony’s te rijden, maar ik ga met Invisible “E” van het Juxschot omdat hij de zware tour aan kan en de andere twee pony’s daar nog te jong voor zijn.
Maar vertel eens, wie is die Mart IJland?
Ik ben 14 jaar en wordt 27 augustus 15 jaar. Ik woon in Hengelo. Paardrijden is meer dan mijn hobby en ben er eigenlijk dag en nacht mee bezig. Ik zit op ’t Noordik in Almelo en ben hier een LOOT leerling, d.w.z. dat er rekening wordt gehouden met mijn sport. Ik kan dus ook onder schooltijd naar internationale concoursen en belangrijke trainingen. Ik ga na de vakantie naar HAVO 4.
Wanneer begon het te kriebelen of is het je met de paplepel ingegoten?
Mijn moeder reed nog toen ik klein was. Ik ging toen al heel vaak mee naar de paarden. Ook mijn zus reed. Zij ging op bixie wedstrijd toen ze 7 jaar was. Ik ging ook altijd mee. Toen ik 3 jaar was vond ik dat ik lang genoeg gekeken had en begon ik te zeuren dat ik ook bixie wilde rijden. Ik ben goed gaan oefenen en met drie jaar reed ik mijn eerste bixie.
Tot 6 jaar heb ik bixie gereden. Met zes jaar heb ik mijn dressuurproef gehaald. Ik heb toen een jaar dressuur gereden, omdat je met 7 jaar pas mag springen. Ik kon natuurlijk niet wachten tot ik 7 jaar werd. Ondertussen was er voor de shetlander al een springpony gekomen en kon ik eind augustus 2011 mijn eerste springwedstrijd rijden waarbij ik eerste en derde werd. Ik weet nog goed dat ik medailles kreeg. Ik was enorm blij alsof ik een belangrijke wedstrijd had gewonnen.
Je hebt op zo’n jonge leeftijd al een indrukwekkende erelijst op je naam staan. Gaat alles je gemakkelijk af?
Ik heb het geluk dat ons hele gezin in het teken staat van de paarden. Ik heb de kans gehad om heel veel verschillende pony’s te rijden en ik mij hierdoor snel kan aanpassen aan een nieuwe pony. Wij steken heel veel tijd in de paarden en proberen alles zo optimaal mogelijk te doen. Ik rijd elke dag en train hard om dit allemaal te bereiken. Paardrijden komt bij mij op de eerste plaats en daar moet de rest voor wijken. Dit voelt voor mij niet zo om dat ik het rijden, maar ook alles wat erbij komt kijken met enorm veel plezier doe.
Je bent lid van PC De Kanaalruitertjes in Denekamp. Train je daar ook of ook misschien nog dichter bij huis?
Onze pony’s staan bij mijn opa en oma in Beuningen, dit ligt net voor Denekamp. Als het ‘s winter vriest train ik in de manege van de ponyclub. De rest van het jaar rijd ik in Beuningen of heb ik les van Niels Nanning in Dalfsen of van Edwin Hoogenraat in Ermelo.
Wat is dit voor een vereniging?
PC De Kanaalruitertjes is een vereniging die zich richt op ponyruiters op landelijk niveau. Er wordt 1 keer in de week gelest en er worden activiteiten georganiseerd als ponykamp, sinterklaas, carnaval enz.
Als mensen aan pony’s denken, hebben ze het meestal over kleine paarden. Maar dat is toch weel een beetje misvatting, want ook pony’s heb je alle soorten en maten toch?
Ik ben begonnen op een a-pony, dit zijn pony’s tot een hoogte van 1.18m. Daarna kreeg ik twee b-pony’s, dit zijn pony’s van 1.18m t/m 1.28m. Daarna ging ik over op een c-pony (1.28m t/m 1.38m) en al snel heb ik de overstap naar d-pony’s gemaakt (1.38m t/m1.48m). Ik was toen 10 jaar. In Nederland bestaat de E maat pony ook nog (1.49m t/m 1.57m), maar internationaal bestaat die maat niet. De internationale wedstrijden worden met D-pony’s verreden die bovenin de maat zitten.
Wie is je trainer?
Mijn trainer is Niels Nanning. In augustus 2016 heb ik meegedaan aan de selecties voor de beloften training. Je moet dan op het Hippisch centrum in Ermelo een parcours springen voor de bondscoach van de pony’s (Edwin Hoogenraat) en de bondscoach van de senioren (Rob Erens). Na dit parcours krijg je aanwijzingen die je in een tweede parcours moet uitvoeren. Tussen deze twee parcoursen word je begeleid door een trainer of topruiter die je helpt de aanwijzingen van de bondscoaches uit te voeren. In mijn geval was dit Niels Nanning. Hij voelde mij en mijn pony heel goed aan en ik kon de aanwijzingen die ik had gekregen goed meenemen in het tweede parcours.
Na deze dag wordt er overlegt of je een jaar mag deelnemen aan de belofte trainingen. Wat was ik blij dat ik erbij zat. Ik was ingedeeld bij Niels Nanning in de belofte training. Na dit jaar kwam ik bij Edwin in de kadertraining, maar ben privé bij Niels Nanning blijven lessen. Hij is heel precies en gedreven. Als hij er niet bij kan zijn op de wedstrijden kijkt hij de video’s na om te bekijken wat er nog verbeterd kan worden. Hier gaan we dan in de trainingen mee aan de slag. Ik ben heel blij dat Niels mijn trainer is, hij is een top trainer!!!
Gaan jullie als team nog extra trainen, bijvoorbeeld in Ermelo?
De teamtrainingen hebben we gehad. Het is nu van belang de pony’s fit en blij te houden voor Polen.
Hoe gaan jullie als ruiter/trainer met het huidige weer om? Ik zag dat ze tijdens het CSI in De Wolden zelfs een douches voor paarden hadden.
Ik rijd ’s morgens heel vroeg wanneer het nog wat koeler is. ’s Morgens kunnen ze dan ook nog een uurtje in de wei staan. Maar daarna gaan ze lekker de koele stal in. ’s Avond komen ze er dan nog een keer uit. Even lekker stappen of aan de longe.
Wat is Hoogenraat voor een trainer?
Edwin Hoogenraat is ook een fijne trainer. We trainen in de kaderlessen veel lijntjes rijden en rijden met controle. Tijdens de wedstrijden helpt hij met het parcours lopen en het losrijden. Hij is heel enthousiast als het goed gaat en geeft tips mee om verder thuis mee aan het werk te gaan. Hij geeft mij het gevoel dat hij vertrouwen in mij heeft als ruiter.
Wat verwacht je zelf in Polen te bereiken?
Ik heb geleerd dat ik niets moet verwachten, maar ik moet mijzelf als doel stellen om daar goed pony te rijden. In de paardensport is niets zeker, dit zie je ook bij de hele grote ruiters als Jeroen Dubbeldam, Harrie Smolders en Jur Vrieling. Je bent zo goed als je laatste wedstijd. Je moet je altijd voor 200% inzetten, maar je moet ook een beetje geluk hebben dat die dag alles net op zijn plaats valt en dat is natuurlijk lang niet altijd zo anders zou het wel makkelijker zijn. Ik ga mij in Polen voor meer dan 200% inzetten en hoop daarmee een mooi resultaat neer te zetten.
Wie zijn/waren jouw grootste voorbeelden?
Jeroen Dubbeldam was altijd een heel groot voorbeeld voor mij. Als jongentje van 7 jaar heb ik hem gevraagd of hij mij een keer les wilde geven en dat wilde hij wel. Na deze les zei hij dat hij een pony op stal had staan en of ik die niet wilde gaan rijden. Nou dat hoefde hij natuurlijk geen twee keer te vragen. Ik heb Sissy een half jaar gereden voordat zijn dochter er mee verder ging. In die tijd kwam ik vaak bij Jeroen op stal en heb daar als klein kereltje al veel geleerd over de omgang, de training en de planning.
Foto Jeroen Dubbeldam (archief): sportfoto-oost
Verder vind ik veel ruiters goed, zoals Harrie Smolders, Steve Guerdat, Marcus Ehning en Willem Greve. Ik kijk naar de manier waarop zij in het een parcours rijden.
Wat wil je zelf in paardensport bereiken?
Ik wil zo goed mogelijk leren paardrijden en na dit seizoen de overstap maken naar de paarden. In de toekomst hoop ik van mijn hobby mijn beroep te kunnen maken. Ik hoop dan dat ik bij een goede stal heel erg veel kan leren en hele mooie wedstrijden kan gaan rijden. Net als iedere ruiter heb ik de droom om Aken te rijden en de Olympische spelen, maar voordat het zover is zou ik het geweldig vinden om straks aansluiting te kunnen vinden bij de junioren en ook daar landenwedstrijden en het EK te kunnen rijden. Dit is nog allemaal ver weg. Eerst het EK in Polen zo goed mogelijk rijden en daarna goede paarden zoeken.
Wanneer zien we Mart IJland tijdens het CSI in Geesteren strijden om de Grote Prijs?
Tja, eerst maar een goed paard vinden die het 1.60m niveau aan kan.
Wie zijn op dit moment je grootste fans en hoe kijkt je directe omgeving tegen deze uitverkiezing(?) aan? Gaan ze mee om je aan te moedigen?
Ik weet niet of ik fans heb, maar mijn ouders gaan mee naar elke wedstrijd, of het nu De Lutte is of Polen, overal kan ik op hun steun rekenen.
In maart 2018 heb je samen met je zus Myrthe een “feestje” gebouwd tijdens het indoor ZZ klasse. Hoe is het met haar?
Tijdens het NK indoor 2018 won ik goud en mij zus zilver. Dat was heel bijzonder omdat mijn zus er met de gedachten naar toe ging dat ze toch niets kon winnen van al die kinderen die al zoveel internationale wedstrijden hadden gereden. Zij reed toen op Okidoki een zelf gefokte en door haar opgeleide pony die toen 7 jaar oud was. Ze is met hem begonnen in de BB en geëindigd in de ZZ. Een enorme prestatie die met zilver bekroond werd. Ook Okidoki is een pony met een gouden instelling die voor Myrthe door het vuur ging. Myrthe is inmiddels 18 jaar en gestopt met pony rijden.
Je moet nog vijftien worden, dus je zit nog op school. Is school te combineren met jouw sport?
Ik zit op ’t Noordik in Almelo. Ik heb daar de LOOT status, dit houdt in dat ik niet alle vakken hoef te volgen en dat ik vrij kan krijgen voor belangrijke wedstrijden en trainingen. Ik ga naar HAVO 4 en het is best pittig om school en topsport te combineren.
Zo jong en al zoveel belangstelling en nu ook nog “sporter van de week”. Hoe voelt dat?
Door al deze vragen te hebben beantwoord vind ik het leuk om “sporter van de week” te zijn. Ik vond het leuk om terug te kijken naar hoe het allemaal gekomen is dat ik sta waar ik nu sta.
Foto’s: met dank aan fam. IJland
