Dakar 2020 is al een paar dagen onderweg. een van de deelneemsters is Mirjam Pol die op haar motor één van de zwaarste rally’s probeert te volbrengen. Een overzicht:
Vandaag, 2 januari, heeft Mirjam met haar team in de duinen getest om te voelen hoe haar motor aanvoelt en haar eerste kilometers in Saudi-Arabië kunnen ervaren. Mirjam donderdag aan de telefoon: “Serieus moeilijke duinen hier hoor, niet zo hoog natuurlijk als in Zuid-Amerika maar het is me zelfs al gelukt om mijzelf vast te rijden, dat zegt genoeg. Mijn stuur deed totaal niet wat ik wilde dus ik ben erg blij dat we hebben kunnen testen. Nog niet alles aan de motor was zoals ik het graag wilde. Uiteindelijk heb ik mijn eentje nog een tijdje kunnen rijden en dat was prettig om te kunnen doen, heb ik ook nodig om het goede gevoel te hebben en dat heb ik nu!”
3 januari 2020
KEURING
De administratieve en technische keuring zijn achter de rug. Het was een lange en vermoeiende dag die voor Mirjam iets minder prettig begon; ze voelde zich na het ontbijt niet helemaal lekker en dat sleepte ze de gehele dag met zich mee. Maar waar het uiteindelijk om gaat bij een keuringsdag is goedgekeurd worden en dat is gelukt. De motor staat in het parc fermé!
Zaterdag wacht er nog een dag vol plichtplegingen zoals de ridersbriefing in de morgen en in de middag begint het spektakel wanneer alle rijders van Dakar2020 in Jeddah op het startpodium worden voorgesteld.
4 januari 2020
EN DE KLOK TIKT VERDER…
Nadat Mirjam het startpodium over reed zag je in haar ogen eigenlijk al dat er in het koppie weer wat ruimte kwam. Bijna zag je haar weer een vinkje plaatsen; ‘startpodium? Done’. Wat nu belangrijk voor Mirjam is, is dat ze rust krijgt om zich volledig te kunnen concentreren op de allereerste etappe. Het roadbook, eten en slapen zijn nu haar prioriteit.
Foto: @Rallymaniacs
____________________ ETAPPE 1 __________________________
5 januari 2020
RONDE KEIEN, PUNTIGE KEIEN, HET MAAKT NIET UIT…
Vandaag stond dan eindelijk de eerste etappe op het programma! Mirjam heeft gisteren de laatste ‘plichtplegingen’ afgehandeld en heeft daarna alles losgelaten om zich volledig te kunnen concentreren op dat waar het echt om gaat; de rally rijden.
De kop is eraf, zoals dat zo mooi gezegd wordt; Mirjam heeft de eerste etappe erop zitten. Na de finish van eerste special wacht haar nog een verbindingsroute van zo’n 240 kilometer voordat ze in het volgende bivak arriveert. Mirjam over haar eerste etappe-ervaring in Saudi-Arabië: “Goh zeg, het ging de allereerste 800 meters al niet helemaal zoals het hoorde, op de verbindingsroute! We rijden de verbindingsroute op de GPS, dat is nieuw dit jaar. En als je uit het bivak weg bent gereden moet je wel binnen een bepaalde tijd bij de start van de special aankomen maar dat kwam uiteindelijk helemaal goed.
En dan begint er direct een hele serieuze etappe, vol met stenen die onder het zand liggen en dat is niet echt mijn ding. Of het nu ronde, vierkante of puntige stenen zijn, het blijven allemaal stenen en ze blijven irritant! Er zaten ook supersnelle ‘plankgas’ pistestukken tussen, dus van alles wat.”
Doordat de deelnemers morgenvroeg een kant-en-klaar roadbook krijgen, kan Mirjam niets anders doen dan… in het bivak haar broodnodige rust nemen, eten, douchen en slapen. En uitgerust is Mirjam op haar best…_____________________ ETAPPE 2 ___________________________
6 januari 2020
AFSTOFFEN…
De tweede etappe was eigenlijk veel mooier en gevarieerder dan de etappe van gisteren. Toch was Mirjam niet echt ‘happy’. Mirjam aan het woord: “Het was wederom een serieuze etappe maar we hebben de gehele dag in het stof gereden waardoor het heel gevaarlijk werd. Sommigen reden zo loeihard, dat ik echt soms dacht ‘hoe kan dat nou? Wat zie jij dat ik niet kan zien?’ maar daardoor reed ik wel weer in zijn stof. Vaak ging het dan uiteindelijk toch ook wel fout en zag ik ze even later onderuit in een greppel liggen!”
Vallen en weer opstaan
Ook Mirjam kwam er niet geheel zonder kleerscheuren vanaf. Ze viel, gelukkig met niet zo’n hoge snelheid, tussen de stenen en als reactie gebruik je je armen om de val te breken. Ze viel op haar pols. Ze laat zich vanavond in het bivak maar eens goed masseren om alles los te krijgen.
Cliché
“Mijn motor voelt wel veel beter aan dan de dagen hiervoor. Dat beviel mij goed en ik reed wel lekker verder. Alleen ga ik niet als een onbezonnen door het stof van anderen rijden. Het is nog maar de tweede dag, hè. Het klinkt als een cliché misschien maar… de Dakar duurt nog lang”, vertelt Mirjam verder.
Plug and Go
Het kant-en-klare roadbook is nog niet echt Mirjam’s favoriet. Het scheelt wel heel erg veel tijd aan voorbereiding, tijd die ze kan gebruiken om haar rust te pakken. Mirjam over haar ‘plug and go’ roadbook: “Het allergrootste nadeel op de piste is dat ik de kleuren blauw en zwart moeilijk uit elkaar kan houden. Als het een moeilijke ondergrond is waarop we rijden én je hebt ook nog eens allerlei aanwijzingen die erbij geschreven zijn, ja dan zie ik het verschil tussen blauw en zwart niet echt meer. Maar… het scheelt wel een heel veel tijd en daar is ook altijd gebrek aan in de rally, dus…. Het is ook een kwestie van wennen. Hoe dan ook, deze dag kunnen we weer afvinken.”
Foto: @FOTOP
_____________________ ETAPPE 3 ___________________________
7 januari 2020
ZOEKEN NAAR IETS DAT ER NIET IS…
Soms kan je behulpzaam zijn en bedenk je later… was dit nu wel zo verstandig? Dat is in één zinnetje ongeveer waar het bij Mirjam mis begon te gaan. Het eerste gedeelte van de derde special ging ‘als een speer’. Mirjam had de flow goed te pakken en het lukte haar, om ondanks het stof, in te halen en zo plekken terug te winnen. Plekken die ze, voor haar gevoel, gisteren verloren had. En toen…
Een beetje dom
Vlak voor de tweede tankstop wil ze een teamgenoot met technische problemen helpen. En dat verliep verre van soepeltjes, ze besluit haar satelliettelefoon bij hem achter te laten, niet wetende dat hij daarvoor een behoorlijke crash heeft gemaakt en hierdoor niet echt kordaat reageert. “Ik heb hier, doordat ik wilde helpen, zoveel tijd verloren. Technische problemen daar kan ik eigenlijk niets mee, maar dacht hem te kunnen helpen door de satelliettelefoon aan hem te geven. Maar daar moest ik wel mijn halve motor voor ‘uitkleden’! Een beetje dom, zeg maar. Zeker omdat het hem uiteindelijk niet is gelukt om de finish te bereiken. Dus mijn hulp heeft ook nog geen verschil gemaakt”, legt Mirjam uit.
Mysterieus WayPoint?
Door deze hulpactie raakt ze uit haar ritme en daar kwam ze ook niet meer in. “Voor die tijd liep het allemaal zo lekker, daarna ging het niet meer. Zoeken naar WayPoints, een afslagje missen, noem het maar op. Vervolgens rij ik achter een motorrijder een gigantische klim omhoog, valt mijn voorganger om en daardoor sloeg mijn motor af, waardoor ik omviel! Motor weer overeind getild, komt er een auto aan die erlangs wil waardoor hij mijn motor aantikt en de motor dus weer omviel en ik dus ook omviel. Ik krabbel weer overeind, rijdt er een auto over mijn wiel!! Nou, toen was ik er hélemáál klaar mee. Ik ben midden op het pad gaan staan, mopperend in mijzelf ‘rij er maar lekker omheen maar ik ga niet meer aan de kant!’ En als je dan denkt dat je alles hebt gehad, kon ik een WayPoint niet vinden. En je blijft maar zoeken. Ik dacht dat ik gek werd, en maar blijven zoeken naar dat mysterieuze WayPoint… dat er blijkbaar helemaal niet was”, beëindigt Mirjam haar betoog.
Relativeren
Nadat Mirjam stoom heeft afgeblazen, is het tijd om in het bivak een douche te pakken, wat te drinken en te eten en zich te verdiepen in het roadbook, dat de deelnemers nu wel zelfs moeten doornemen. En daar verneemt ze dat een andere teamgenoot van haar is uitgevallen nadat hij geblesseerd raakte in de derde etappe. Er zijn ook een aantal topfavorieten uitgevallen. Dan is alles weer relatief… en mag Mirjam ook deze etappe weer afvinken.
Foto intro: @Rallymaniacs
