Esther Huls speelt komend volleybalseizoen voor de tiende keer op rij in de eerste selectie van Apollo 8. Een eenvoudige zin, maar Esther had je dit ooit gedacht toen je op 14 december je voorste kruisband afscheurde?
Op dat moment was ik er niet zo mee bezig. Ik heb eerst alles afgewacht hoe het zou verlopen en de operatie zou gaan. Voor de tijd hebben de trainers en ik wel de wens naar elkaar uitgesproken om nog een jaar samen verder te gaan, maar een aantal weken na de operatie heb ik de knoop pas doorgehakt.
Wat gebeurde er precies?
Wij speelde uit tegen Sneek. Bij 20-23 kwam ik aan serve. Ik kreeg veel vertrouwen van mijn trainer om volle bak mijn sprong serve te doen. Hiermee scoorde ik twee keer een ace en hebben we twee belangrijke rally’s weten te winnen. Voor setpoint (24-23) gaf Thijs mij nog extra vertrouwen. Ik gooide de bal op en lande met mijn knie naar binnen. De pijn was extreem en ik wist gelijk dat het helemaal mis was. Helaas kan ik die pijn nog steeds goed herinneren, maar hopelijk verwatert dat snel.
Maar je wordt pas op 3 februari geopereerd.
Klopt. Je zou zeggen dat ik fit genoeg zou zijn om snel geopereerd te worden, maar helaas. Bij de eerste meting op 7 januari bleek dat ik mijn knie nog niet voldoende kon strekken en het krachtsverschil met het andere been te groot was. Op 31 januari mocht ik terugkomen en bij groen licht zou ik maandag 3 februari geopereerd worden. Gelukkig was deze test goed en kon het doorgaan.
Maar vertel eerst eens even wie Esther Huls is en wat zij zoal doet naast het volleyballen.
Ik ben Esther Huls, ben 25 jaar en woon in Almelo. Naast de volleybal werk ik als Adviseur in Enschede. Mijn vrije tijd vul ik veelal in met gezelligheid van mijn familie, vriend en vriendinnen.
Hoe zag jouw revalidatie eruit?
Mijn revalidatie verliep redelijk. Nadat ik de krukken weg mocht doen kon ik al gauw aan de slag bij Fysiotherapie ’t Dijkhuis in Borne. Vanaf dat moment ging het steeds beter. De krachttraining werd verder uitgebouwd en de conditie getraind. Echter bleef de strekking van de knie achter waardoor ik op dit moment nog steeds niet echt kan hardlopen/rennen en springen.
Hierover heeft mijn fysiotherapeut contact opgenomen met mijn orthopeed en ben ik 6 juli opnieuw door de MRI geweest. Naar aanleiding hiervan heb ik een spuit in mijn knie gehad wat een ontstekingsremmende werking heeft. De verdere uitslag was goed. Afgelopen week ben ik begonnen met elektrostimulatie therapie en Blood Flow Restriction Training. Over vier weken moet ik terugkomen en dan gaan we kijken waar ik sta.
Moest je lang nadenken om er een tiende seizoen aan vast te knopen?
Niet heel lang, maar ik heb wel afgewogen of ik er dit jaar net zoveel plezier aan zal hebben in verband met de blessure. Hier heb ik veel over gesproken en zijn tot de conclusie gekomen dat we een mooie groep hebben en dat het een perfecte combinatie is om optimaal mogelijk te kunnen revalideren. Daarbij hoop ik natuurlijk in het begin van volgend jaar zelf ook weer binnen de lijnen te mogen staan.
Wat gaf bij jouw de doorslag?
De perfecte combinatie van de fysiotherapie en ontwikkelingsmogelijkheden binnen het team. Als ik straks weer mag beginnen om voorzichtig te trainen zal mijn fysiotherapeut ook aanwezig zijn.
Je start als assistent van Bart en Thijs Oosting. Welke rol krijg je?
De exacte invulling is nog niet bekend, maar ik zal in ieder geval een training in de week ondersteunen. Daarbij zal ik de thuiswedstrijden aanwezig zijn en de krachttraining met de spelersgroep mee doen. Een mooie combinatie van alles dus!
Je begint weliswaar als assistent, maar stilletjes hoop je, denk ik zo, op een spoedige rentree, toch?
Dat zeker, alhoewel daar niet mijn focus op ligt. Ik vind het belangrijk om goed te revalideren om uiteindelijk mijn dagelijkse dingen pijnvrij te kunnen doen. Een spoedig rentree zal daar zeker uit voorvloeien en ik hoop natuurlijk dat die zo snel mogelijk zal zijn.
Het wordt het derde seizoen voor Apollo 8 in de eredivisie. Heet eerste was even aftasten, maar het tweede ging super, maar toen kwam corona. Moet voor het team zeer teleurstellend zijn geweest?
Het was erg teleurstellend. We zaten op de goede weg om voor de finales te mogen spelen. Gelukkig hebben we het seizoen wel met twee fantastische wedstrijden afgesloten. Dit was de winst op Sliedrecht en Eurosped.
Even terug naar het begin. Tien jaar geleden het eerste seizoen in het eerste. Welk niveau speelde Apollo 8 toen?
Apollo 8 speelde destijds in de eerste divisie A. Dit seizoen werden we kampioen met een fantastische laatste kampioenswedstrijd en derby in en tegen Dynamo Tubbergen. Deze wisten we te winnen met 4-0.
Wanneer ging echt de weg omhoog?
We hebben als team van de 10 seizoenen denk ik 9 goede seizoenen gedraaid. Dat wil zeggen; we deden altijd mee in de top. Twee seizoenen grepen we in de topdivisie net naast, maar het jaar dat we kampioen werden klopte alles. In deze jaren ging het er echt om.
Altijd bij Apollo 8 gespeeld?
Nee, ik ben begonnen bij Krekkers in Mariaparochie toen ik een jaar of 7-8 was. Op mijn 13e heeft Jeffrey Scharbaai mij naar het eerste gehaald. Hier heb ik twee jaar in de eerste divisie gespeeld. Toen ik 15 was ben ik naar Apollo 8 gegaan.
Door wie ben je overgehaald om te gaan volleyballen?
Bij ons zaten bijna alle meisjes op volleybal en de jongens op voetbal. Ik heb hier jaren gespeeld met mijn vriendinnetjes. Er werden weinig andere sporten aangeboden.
Nog aan andere sporten gedaan?
Ja, voordat ik werd geselecteerd bij de NVS zat ik ook nog op turnen. Doordat ik meerdere uren mocht trainen moest ik een keuze maken tussen volleybal en turnen. Ondanks dat ik turnen nog steeds een mooie sport vind heb ik gekozen voor volleybal, omdat dit een teamsport is. Verder heb ik in het verleden naast de volleybal ook nog op voetbal en paardrijden gezeten.
Wat is je favoriete plek in het veld?
Aanvalster. Ik ben altijd passer/loper geweest en nu al heel wat jaren diagonaal.
Ben jij een speelster die een team over het dode punt kan helpen?
Ik ben een speelster die de kar op een natuurlijke manier kan trekken. In het veld ben ik fel en enthousiast. Vaak werkt dit wel door op de rest van de meiden.
Drie eredivisie dames in Twente. Het bolwerk van het damesvolleybal?
Het is in de afgelopen jaren gebleken dat er veel meiden uit Twente op een hoog niveau volleyballen. Dit geldt zowel voor de eredivisie als topdivisie en eerste divisie. Voor een aantal jaar terug speelde in onze regio ook veel clubs in deze divisies.
Jullie hebben een duo coach bestaande uit twee broers? Dat is denk wel een unicum, misschien ook wel internationaal.
Zij zijn inderdaad twee broers, maar bij de volleybal zijn zij gewoon twee goede trainers die elkaar goed aanvullen. Ik kan me voorstellen dat het voor hen soms lastiger is dan dat het voor ons is. Wat mij betreft zou het internationaal ook zeker een unicum kunnen worden.
Wie is de hoofdcoach tijdens de wedstrijd of wisselt dat?
Thijs en Bart zijn beide hoofdtrainers, maar tijdens de wedstrijden staat Thijs aan de lijn en doet Bart de analyse. In de trainingen wisselt het elkaar wel af.
Corona gooide roet in het eten, maar jullie beginnen de start van het nieuwe seizoen met het spelen van de strijd om de Super Cup met Eurosped, Sliedrecht Sport en Sneek. Mooie graadmeter waar jullie dan staan?
Dat is een hele mooie graadmeter om te kijken waar we staan. Binnen de teams zijn wel wisselingen geweest waardoor de vergelijking met afgelopen seizoen misschien wat lastiger is, maar ik ga ervan uit dat deze teams in het aankomende seizoen wel in de top gaan meedraaien.
Wat zijn de verwachtingen voor het komend seizoen?
We hebben nog niet expliciet naar elkaar uitgesproken wat de verwachtingen zijn. Zelf verwacht ik wel dat we mee gaan draaien in de top omdat we weer een goede en brede selectie hebben dit jaar. Hopelijk kunnen we de lijn van afgelopen jaar voortzetten.
Ik ben twee keer kampioen geweest met Apollo 8, twee fantastische halve finales mogen spelen van de beker, de supercup én één bekerfinale. In dit rijtje mist dan ook alleen nog maar het winnen de landstitel. Daarbij zou mijn allergrootste wens zijn om zelf weer fit aan de selectie toegevoegd te zijn.
Foto’s: met dank aan Rudy van ’t Rood, Frank Oortwijn en Herman Zandhuis/sportfoto-oost.nl
