Hij maakte twaalf seizoenen onafgebroken deel uit van van het eerste elftal van DOS’37. Maar nu, kort voor het begin van het seizoen 2020/2021 heeft hij de knoop doorgehakt. Marc Meier stopt. Dat lijkt mij geen gemakkelijke beslissing te zijn geweest. Wat was de aanleiding om te stoppen bij DOS’37?
Ruim anderhalf jaar geleden begon ik last te krijgen van mijn rug. Ik heb dan ook de afgelopen twee seizoenen helaas weinig kunnen spelen. Het ging elke keer op en af en in de corona-tijd heb ik er alles aan gedaan om tijdens de eerste trainingen van DOS’37 fit te worden. Ik had er alle vertrouwen in, omdat ik in die maanden veel progressie boekte. Echter raakte mij rug tijdens de eerste trainingen weer geïrriteerd en was dezelfde pijn weer terug. Dan moet je op een gegeven moment een keuze maken.
Hoe lastig was die keuze?
Heel erg lastig. Het liefst speel je nog met de jongens, want zelf voetballen blijft natuurlijk het leukste. Alleen heb ik niet meer het vertrouwen dat ik op korte termijn 100% wedstrijdfit word. Het liefst speel je nog met de jongens, want zelf voetballen blijft natuurlijk het leukste. Alleen heb ik niet meer het vertrouwen dat ik op korte termijn 100% wedstrijdfit word. Dan moet je eerlijk zijn tegen jezelf en een beslissing nemen.
Foto: Jeroen Tempert
Hoeveel wedstrijden heb je nu totaal gespeeld en hoeveel doelpunten heb je gemaakt?
Ik heb 262 officiële wedstrijden gespeeld, waarin ik 75 keer scoorde.
Welke positie nam je in bij DOS’37?
In de jeugd speelde ik altijd als spits, maar in het eerste heb ik op verschillende posities gespeeld. Naast spits werd ik ook veelvuldig op 10 en rechtsvoor ingezet.
Foto: Jeroen Tempert
Hoe zag je voetballoopbaan eruit?
Op mijn vijfde kwam ik te voetballen bij DOS’37 en heb de gehele jeugd doorgebracht. Op mijn zestiende debuteerde ik onder Laurens Knippenborg en heb twaalf seizoenen deel uitgemaakt van de eerste selectie.
Kun je een paar hoogtepunten noemen?
Als eerste denk ik natuurlijk aan het kampioensjaar met DOS’37, toen we naar de hoofdklasse promoveerden. Alles klopte dat seizoen en ons elftal was perfect op elkaar afgestemd. Het was een soort vriendenteam. Zaterdag wedstrijdje spelen en ’s avonds stappen. Het was een ongekend seizoen. Ten tweede blijven de wedstrijden tegen DETO je natuurlijk het meest bij. Als amateurvoetballer zijn de derby’s die je kan spelen de mooiste wedstrijden en daar heb ik altijd enorm van genoten.
Beste speler waarmee je hebt gevoetbald?
Thijs Houwing, ook al zullen er nu een aantal spelers zich gepasseerd voelen, haha. Nee Thijs was in dat kampioensjaar zo ontzettend belangrijk voor het team. Ik kon zowel tijdens trainingen en wedstrijden enorm van hem genieten. Hij kon geweldig van zijn tegenstander wegdraaien, was snel op de eerste meters en je kon hem altijd inspelen. Een belangrijk wapen was dat voor ons. Daarnaast is het ook nog een goede kerel.
De vorige keer gaf je aan dat je ook Hoofd Jeugdopleidingen bent. Ga je dat verder intensiveren?
Zeker. Ik heb het enorm naar mijn zin als Hoofd Jeugd Opleidingen en we hebben een mooi team met elkaar. Afgelopen jaar veel energie gestoken in de onderbouw en dat staat nu. We hebben daar nu veel enthousiaste trainers opstaan die de jeugdspelers veel bijleren met leuke en goede trainingen.
Nu zijn we bezig om vanaf de O11 geleidelijk aan verschillende spelprincipes in te voeren door de jeugdopleiding van DOS’37. Zo wordt het voor de jeugdspelers herkenbaarder als ze de stap naar een ander selectie-elftal maken. We hebben voor de zomer een thema-avond georganiseerd voor alle selectietrainers om hierover te praten en discussiëren en dat was erg interessant. De komende tijd zullen wij dit verder uitwerken.
Foto: Jeroen Tempert
Komt er nog een heuse afscheidswedstrijd met bekende oud-spelers?
Dat is de bedoeling wel. Samen met Dennis Boshoeve en Jaap Mulderij, die afgelopen seizoen ook stopten en jarenlang in het eerste hebben gespeeld. Dat wordt een feestje! Wanneer dit wordt georganiseerd, is nog niet bekend. Dat komt natuurlijk ook door de hele corona-situatie.
Misschien een trainersopleiding volgen, of heb je die ambitie niet?
Die ambitie heb ik zeker. Ik heb nu ruim tien jaar training gegeven bij verschillende jeugdteams van DOS’37. Afgelopen seizoen ben ik daar mee gestopt, omdat ik mij volledig wil focussen in mijn rol als Hoofd Jeugd Opleidingen. Maar op termijn wil ik zeker mijn TC2 gaan halen en mij er verder in verdiepen.
Even terug naar het vlaggenschip. Wat zijn de verwachtingen voor het komend seizoen?
Er zijn best wat mutaties geweest, zowel in de technische staf als in de spelersgroep. Verwacht dan niet dat je over vier weken direct de pannen van het dak speelt, dat heeft tijd nodig. Maar de voortekenen zijn goed. Je merkt duidelijk dat de klik er is met de trainer en er wordt lekker fanatiek getraind. Hoe DOS’37 1 gaat eindigen, is lastig te voorspellen. Ik kan moeilijk inschatten hoe de andere ploegen ervoor staan, omdat de selecties per jaar flink verschillen. Maar als ik kijk naar de kwaliteit van deze spelersgroep, ga ik ervan uit dat we lekker meedraaien in de 1e klasse en misschien er nog wel een verrassing in zit.
Overige foto’s archief: sportfoto-oost.nl
