Elke week verschijnt op maandag op onze site een interview van Rob Hoekschop, alias Rick Ardesch, met een voetballer. Wat heeft je bewogen om dit te gaan doen, want, dat merk ik zelf, is zeer intensief werken.
Het is eigenlijk gekomen, na het boek Rob Hoekschop. In reacties daarop is het idee ontstaan.
Jouw idee om over andere voetballers te schrijven is ingegeven na jouw eigen “veertig voetbaljubileum. Liep je al langer met dit gevoel rond om iets te doen voor de amateurvoetballers?
Jazeker! Het is mooi om in de voetbalwereld actief te zijn, op welk niveau dan ook. Een soort eerbetoon aan alle betrokkenen in de amateursport.
Wij van Sport In Twente merkten al eerder, dat met name de amateursporters en verenigingen, het kind van de rekening gingen worden van de bezuinigen bij de kranten en andere media.
Ja, helaas wel! Ik had graag samen met de KNVB en ING iets opgezet omtrent de boeken, maar helaas was die gedachte niet wederzijds.
Nog inspiraties en aanwijzingen gekregen van je vader Hennie?
Mijn vader is in alles een inspiratiebron en een groot voorbeeld geweest. Hij heeft mij ook altijd gesteund in alle keuzes, die ik gemaakt heb. Over de keuze van spelers voor de columns heeft hij mij ook zeker een paar namen doorgegeven.
Maar vertel eerst eens even wat je naast het interviewen van spelers zoal in het dagelijks leven doet.
In het dagelijks leven ben ik werkzaam als vaste invalleerkracht voor SOTOG. Natuurlijk de schrijf- en overige voetbalactiviteiten. Ook zijn we bezig met de sportveer (www.sportveer.nl). Daarnaast heb ik een website opgezet vanuit talentontwikkeling voor jongeren inzake verbinding onderwijs en bedrijfsleven; www.studentquest.nl
Jouw vader, helaas plotseling en veel te vroeg overleden, was een bekende doelman evenals je zwager Sander Westerveld. Zelf ook onder de lat gestaan?
Haha; alleen op de trainingen; was nooit een succes!
Bij welke verenigingen in de regio heb je gespeeld? Sparta Enschede, E.V.& A.C. De Tubanters 1897 en Achilles’12.
Aansprekende resultaten behaald? Promotie met Sparta naar de Eerste Klasse in 1995. Vaak periodekampioen geweest, maar helaas was het vaak net niet… Mijn uitverkiezing voor het Twents Amateurelftal in 2002 als eerste speler namens Sparta Enschede, was voor mij ook een sportief hoogtepunt.
Ooit aan een profcarrière gedacht?
Heel vaak. Ik kan wel zeggen, dat ik er alles aan gedaan heb, maar het heeft niet zo mogen zijn.
In jouw biografie boek haal je een anekdote aan van een scheidsrechter die jouw elke keer een kaart gaf. Jouw opmerking van toen of dit kwam dat jij iets met zijn dochter hebt gehad, kon hij niet waarderen.
Ja; voetbalhumor!
Een altijd terugkerende vraag van je aan de voetballer is: “Waarom ben je gestopt?”. Daarom deze vraag waarom ben je gestopt?
Officieel kan ik nog steeds opgesteld worden bij PW 1. Ik ben in 2010 bij Sparta gestopt, maar ben daarna nog lang actief gebleven in de selectie bij het derde team als speler en mentor voor de aankomende generatie. Dat was prachtig!
Viel je daarna in een diep (voetbal)gat?
Nee, ik wilde de jeugd niet in de weg staan en de jeugd was er klaar voor bij Sparta. Ik wil graag van waarde zijn bij een elftal en bij Sparta stond het goed. Toen kwam het krantenartikel van PW voorbij.
Jij bent ook het trainersvak ingedoken. Jouw laatste job was bij PW in Enschede. Marshall en Wubbels gaan door maar jij bent gestopt. Waarom?
De reden waarom ik gestopt ben? Ik ga niet verder als assistent bij PW. Het is in goed overleg gegaan en ik ben heel blij en dankbaar, dat ik hier de kans heb gekregen. Het is ontzettend bijzonder en knap, wat hier in korte tijd is neergezet; dat hebben we allemaal samen gedaan en daar ben ik heel trots op. PW 1 kan ik daarom ook, met een gerust hart als assistent verlaten.
Al bekend waar je eventueel aan de slag gaat?
Nee, maar ik ben daar ook nog niet mee bezig.
Het overlijden van je vader heeft uiteraard diepe sporen nagelaten in jouw familie, maar ook bij de sportwereld. Achteraf een erkenning voor wat hij allemaal gedaan heeft met name in Twente, maar vooral in Enschede (FC Twente)?
Het eerbetoon tijdens FC Twente-AJAX voor pa was heel mooi en bijzonder. Dit had hij, naar mijn mening, meer dan verdiend.
Terug naar Rob Hoekschop. Je schrijft niet alleen over voetballers, maar heb je ook voor Het Ministerie Liefde en Waardering een gedichtenbundel geschreven met als titel: “If you can’t see the, be the sun”. Wat was de aanleiding?
De negativiteit in de media, was de aanleiding. Daar bereik je echt helemaal niets mee! De gedichten in de bundel, zijn geschreven door mijzelf en verzameld in de loop der jaren. Inmiddels bestaat het vijf jaar en is de Gedichtenwedstrijd van Enschede al jaren een groot succes en mooie reclame voor Enschede!
If you can’t see the sun, be the sun!” is een positieve gedichtenbundel, die ingaat op diverse mooie elementen van het leven. De woorden zorgen voor een positieve aanmoediging en vormen samen met de schilderijen een mooi geheel, dat zeker tot inspiratie zal leiden.
Hoe kwam je bij deze Stichting?
Het is geen Stichting. Het Ministerie van Liefde en Waardering is een groep op Facebook. Van harte welkom!
Een vraag die niet mag ontbreken is, heb jij naast het voetballen nog aan andere sporten gedaan?
Tot mijn 23e heb ik heel fanatiek getennist. Ik hoefde geen keuze, maar kon ook geen keuze maken voor 1 sport toen ik jong was. Op mijn 23e stopte ik met tennis omdat ik er helemaal klaar mee was. Mijn advies voor de jeugd, die graag iets in de sport wil bereiken: richt je op 1 sport!
Zitten er nog mooie voetballers in de pijplijn?
Zeker! Ik ga ze niet verklappen; haha. Het mooie vind ik, dat er heel veel aangedragen worden nu. Dus geef gerust nog tips door!
Hoe vond je het om nu zelf eens een keer lijdend voorwerp te zijn?
Het was leuk, dank!
Nog een ultieme wens in deze vreemde abnormale wereld?
Dat iedereen gezond blijft en dat we snel weer leuke dingen mogen doen!
