De waterpoloheren van Het Ravijn hadden het corona seizoen graag willen afsluiten met het winnen van de beker, maar die ging naar UZSC. Het moet vooral voor de routinier Sander Veltkamp extra zuur zijn want hij heeft aangegeven te stoppen. Terugkijkend, kun je aangeven waar het die zondag mis ging in Den Haag Sander?
Er zit dan toch veel spanning op de wedstrijd. In de eerste twee periodes van de wedstrijd ging de wedstrijd gelijk op, verdedigend was het een prima wedstrijd, maar aanvallend brachten we te weinig en maakten we kansen niet af. In de tweede helft van de wedstrijd schoot UZSC er een paar mooie ballen in en speelden zij onder de druk uit, terwijl wij wat verkrampt bleven spelen leek het wel.
Jullie kwamen wel op voorsprong, maar toch?
Kwalitatief ontlopen beide ploegen elkaar weinig. In zo’n finale gaat het dan uiteindelijk toch om het afmaken van kansen, en dat deden wij te weinig.
Lag het aan de slagvaardigheid van de tegenstander of waren jullie op beslissende momenten te slordig?
Dat denk ik dus wel, inderdaad.
Maar vertel eerste eens even wie je bent en wat je naast het waterpolo nog meer doet.
Sander Veltkamp partner van Saskia Veltkamp, we hebben twee zoons: Hugo en Simon, en de derde is op komst. Geboren en getogen in Markelo, daarna op kamers in Enschede en studeren aan de UT (bachelor Advanced Technology, master Sustainable Energy Technology en master Science Education & Communication: track physics).
Saskia heb ik leren kennen bij het Ravijn en we wonen inmiddels 9 jaar in Nijverdal. Ik werk als natuurkundedocent op het Erasmus m/h/v in Almelo. Binnen de gemeente Hellendoorn ben ik politiek actief (burgerraadslid) bij D66. Verdere hobby’s zijn lezen, sterrenkunde en sinds een jaar ben ik ook regelmatig in de tuin te vinden of aan het klussen rondom en in het huis.
We hebben nu twee “corona”seizoenen achter de rug. Kun je aangeven hoe je die persoonlijk ervaren hebt maar ook hoe Het Ravijn hiermee omgegaan is?
Vorig seizoen is eigenlijk als een nachtkaars uitgegaan, terwijl wij toen echt een beetje in een goede flow zaten als team, dat was zuur. Trainingen lange tijd stilgelegen dus dan ga je maar hardlopen en voor jezelf krachtoefeningen doen, maar dat is niet waarom je waterpolo speelt. Uiteraard goed dat dit is gebeurd, want de volksgezondheid is 100x belangrijker dan onze persoonlijke sportbehoefte.
Na de zomer zijn we weer gestart, twee wedstrijd weekenden gehad waarna de lockdown weer verzwaard moest worden. Vervolgens konden we in januari wel weer echt beginnen met 3x per week trainen bij de club en moesten we elke week testen. Binnen het Ravijn is dit voor ons geweldig goed geregeld. Er stond twee keer per week een professionele teststraat klaar met vrijwilligers die in de zorg werkten en dit voor ons wilden doen. Wij zijn al die mensen ontzettend dankbaar voor de organisatie daarvan. Op zulke momenten kom je er weer achter wat voor een fantastische club het Ravijn is. Trots dat ik daar deel van uit mag maken.
Wanneer gooide je voor het eerst met een bal in het water?
Dat is altijd moeilijk te zeggen, maar ik schat zo rond mijn 7e.
Wanneer voor het “echie”?
Op mijn 16e voor het eerst gedebuteerd in het eerste van het Ravijn, toen nog in de eerste klasse.
Altijd in Nijverdal bij Het Ravijn gespeeld?
Tot mijn 15e speelde ik bij ZPC de Maarkel (Markelo; tegenwoordig ZPC de Hof). Daarna ben ik overgestapt naar het Ravijn vanwege de waterpoloambities die ik had.
Hoe zou je de organisatie bij Het Ravijn omschrijven?
Goed georganiseerde vrijwilligersorganisatie met de bekende problemen rondom het vinden van trainers/bestuurders etc… Allemaal mensen met hart voor de club die er soms meer tijd in moeten steken dan gehoopt. Ik speelde in het eerste samen met drie jongens die ik zelf vele jaren training heb gegeven in de jeugd en dat geldt voor veel oudere spelers bij zowel heren als dames. Dat typeert het Ravijn denk ik heel mooi. Een vereniging ben je met z’n allen en daar draagt iedereen een steentje aan bij. Een minisamenleving is het eigenlijk.
Afgelopen seizoen was Ron Loos een interim trainer, maar nu komt Zeno Reuten. Misschien toch nog kriebels om op het hoogste niveau door te gaan?
Mijn besluit is redelijk definitief. Ik ga de meeste zaterdagen besteden aan leuke dingen met mijn gezin, zaken die ik de afgelopen jaren vaak heb moeten laten voor de sport. Mijn zoontjes worden natuurlijk steeds ouder en bereiken nu een leeftijd waarin het leuk is om wat langere dagen of een weekendje weg te gaan. Daar heb ik veel zin in, ook tijdens het seizoen. Ik blijf graag trainen binnen de selectie, eventueel kan ik daar nog iets betekenen voor jeugdspelers, maar het zal geen heren 1 meer worden voor mij.
Hoe zou je jezelf als speler willen omschrijven?
Ik houd van hard trainen, discipline, maar mag ook graag mensen plagen en dollen. Ik was altijd redelijk sterk en pakte zeer regelmatig mijn doelpunten mee. Ik merk wel dat als de trainingsintensiteit wat omlaag gaat (dit jaar deels vanwege Corona) dat ook mijn kwaliteiten hierin minder worden, dan heb ik het gevoel dat ik het team daarmee tekort doe.
Hebben je alles uit je (internationale/nationale) carrière gehaald?
Dat weet ik niet. In bepaalde jaren had ik graag bij het Nederlands team meegedaan (trainen in ieder geval bijv.), daar heb ik dicht tegenaan gezeten denk ik, maar dat is hem niet geworden. Ik heb waterpolo wel altijd als bijzaak gezien t.o.v. studie/werk/gezin. Voor de lange termijn is een sportcarrière in het waterpolo natuurlijk niet toekomstbestendig. Ik kijk terug op zeventien fantastische jaren bij het eerste team van Het Ravijn waar ik bijzonder veel waardevolle herinneringen (hoogtepunten en dieptepunten) aan overhoudt. Daar ben ik trots op, dus wat dat betreft niet anders dan een voldaan gevoel.
Ga je of verrichten je nu al hand en spandiensten bij Het Ravijn?
Tot een paar jaar terug (tot geboorte van mijn oudste zoon eigenlijk) heb ik altijd best veel binnen de club gedaan en ook veel training gegeven en gecoacht bij de jeugd. Er komt ook wel weer een tijd waarin ik dat graag weer wil doen. De meeste dingen vinden echter plaats rond het begin van de avond, dat is voor mij nu niet te combineren met mijn gezin.
Op welke manier ben je betrokken geraakt bij het waterpolo?
Via badmeester Hennie Tijink in Markelo die tegen me zij dat ik bij de waterpolo mee moest doen. Daar luisterde ik naar en bleek goed advies te zijn.
Wie zijn jouw grootste fans?
We hebben bij het Ravijn een supportersvereniging die bij tijd en wijle erg fanatiek aanmoedigen bij wedstrijden van ons. Daar kan ik nu soms deel van uitmaken om heren 1 nu zelf aan te moedigen vanaf de tribune bij thuiswedstrijden, dat lijkt me fantastisch. Daarnaast is het denk ik voor elke sporter zo dat de grootste fans te vinden zijn binnen de eigen familie.
Nog aan andere sporten gedaan?
Tot mijn twaalfde heb ik waterpolo en voetbal gecombineerd.
Wat gaat deze sportzomer je brengen denk je?
Voor sportliefhebbers een mooie zomer met nu een EK, straks de Olympische zomerspelen, wielrennen etc…. Dus daarvan zal ik wel veel van zien. Zelf ga ik denk ik maar een beetje hardlopen, daar moet ik me wel echt toe zetten, vind ik niet het leukste.
Wij trainen zelf ook nog wel een tijdje door om niet ineens niets meer te doen. Begin augustus starten de waterpolotrainingen altijd alweer, daar doe ik dan ook graag aan mee en kan ik nu alweer naar uitkijken; lekker stukgaan bij de conditietraining.
Nog een ultieme wens?
Voor het Ravijn: Een keer een prijs pakken, dat zit er al vele jaren in en dat zit er de komende jaren ook in met heel veel talentvolle jeugdspelers die er nog aankomen. Ik zal er vanaf de tribune deze keer aan proberen bij te dragen.
Voor het team: Met discipline hard blijven trainen. Teamsport levert alleen plezier als iedereen hard werkt voor hetzelfde doel. Die prijs komt er nog wel, daar ben ik van overtuigd.
Voor mezelf: Altijd blijven sporten, ik word vervelend als ik een tekort aan beweging heb gedurende de week.
Foto’s: Wim Beunk
