Spelersprofiel:
Naam: Michel Weiss
Geboortedatum 10-11-1978
Voetbalperiode:
1996-1999 Heracles Almelo
1999-2001 Sparta Enschede
2001-2003 De Tubanters
2003-2005 Sparta Enschede
2005-2006 Eilermark
2010-2011 VV Udi
2008-2014 FC ’t Centrum
In mijn BVO periode was ik een snelle rechtsbuiten, later op amateur niveau stond ik voornamelijk in de as van het veld, vaak als 10 of als vleugelaanvaller.
Wanneer en waarom ben je gestopt?
Ben echt gestopt met voetballen in 2014, na het behalen van een kampioenschap met ’t Centrum in 2014. Daarna nog een aantal keren uit nood meegevoetbald, maar dat mag geen naam hebben.
Hoe zou je jezelf als speler omschrijven?
Zoals gezegd was ik in het begin van mijn carrière snel en behendig, had een goed overzicht en een goede trap, hield van het snelle positiespel. Later werd het allemaal wat minder en vond ik het wel best en blonk vooral uit in de derde helft. Was ook altijd in voor een dolletje rond en op het veld tot vaak grote ergernis van trainers en medespelers.
Had jij een specialiteit als speler?
Uiteraard mijn snelheid en een actie. Gaandeweg viel mij op dat ik spelsituaties goed kon inschatten, soms wist ik al wat er ging gebeuren of had ik al gezien waar de oplossing was, daarom heb ik ook vaak in as gespeeld.
Ben je liever trainer of speler?
Ook een lastige vraag maar dan liever speler, zelf tegen een bal aan trappen blijft het leukst. Als trainer kijk je anders naar het voetbal, je probeert je kennis en voetbalinzicht over te brengen aan spelers. Ik moet zeggen dat ik als trainer veel fanatieker ben dan als speler.
Heb je, met de kennis van nu, het maximale uit jezelf als voetballer gehaald?
Nee absoluut niet, nadat ik de hele jeugdopleiding bij Heracles had doorlopen miste ik de definitieve stap naar het 1e vaak puur door mentaliteit. Kon na deze periode naar Go Ahead Eagles en naar VFR Aalen. Vond Deventer te ver reizen en in Duitsland wilde ik niet spelen, tot ongeloof van mensen in mijn directe omgeving, was het voetbal wel zat. Lekker een balletje trappen bij de amateurs dacht ik toen. Nu achteraf veel spijt van mijn keuzes gehad uiteraard. Ik ben ook veel te vroeg op lager niveau gaan spelen, had achteraf moeten blijven hangen bij Sparta.
C.V.V. Sparta Enschede, Het Centrum, E.V. & A.C. De Tubanters 1897, UDI of toch Eilermark?
Lastige vraag hoor, de tijden bij Sparta en ’t Centrum waren het mooist maar als ik een club mag kiezen dan toch Sparta. Een fijne warme club waar ik me nu nog thuis voel als ik er kom.
Speelde je liever op zaterdag of op zondag?
Het heeft beide wel iets, toen ik bij Sparta speelde kon je lekker op de zondag wat anders doen. Op zondag spelen was je er zaterdag ook al mee bezig waar ik weleens moeite mee had.
Waar moet een goede rechtshalf/rechtsbuiten, volgens jou, aan voldoen?
Vroeger in mijn tijd was het snelheid en een verfijnde voorzet en het veld breed houden. In het hedendaagse voetbal wordt er meer verwacht van een vleugelspeler, meer van de lijn af vaak binnendoor en verdedigend fungeer je als middenvelder.
Waar ben je het meest trots op?
Dat ik toch heb mogen ruiken aan het betaalde voetbal, een vreemd wereldje maar blij dat ik het mocht meemaken.
Wat is je mooiste herinnering?
Kampioenschappen met Sparta en ’t Centrum Oefenwedstrijd met de Tubanters tegen Newcastle En de oefenwedstrijd met Heracles tegen Valencia met al die vedetten die daar toen speelden.
Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?
Ik ben nu als trainer actief in Boekelo bij BSC Unisson, mooie club waar ik het erg naar mijn zin heb. Mijn ambitie is om hoger op te komen als trainer. Op korte termijn wil ik met BSC Unisson naar de 3e klasse.
Wat is jouw top 3 van beste amateurs; waar je mee-of tegen gespeeld hebt?
Pfff heb er zoveel meegemaakt maar als ik er 3 mag kiezen dan kies ik Edwin van Eerten, Jaro Beijes , Gradus Hempenius , Jan Willem Van Holland en Pavel Klecsz, zijn er 5, ik weet het, maar deze zijn me het meest bij gebleven.
Wat is je mooiste herinnering aan een trainer?
Veel trainers gehad, soms hele goede trainers maar ook hele matige trainers met weinig inhoud. Ik vond Rini Coolen de beste trainer die mij veel heeft bij gebracht als voetballer, de grappigste trainer was Fritz Korbach hilarische man was het. Als amateur trainer had ik wel een klik met Koos de Wals en Peter Bokma, ik was een vervelend mannetje, maar zij konden daar goed mee omgaan naar mijn idee.
Had jij een ritueel voor de wedstrijd en/of een bijnaam?
Ik had geen ritueel maar moest wel even altijd een streek uithalen voor de wedstrijd of tijdens de bespreking. Bijnamen had ik wel; Juninho, Weissie, Baco, Poesman, om maar enkele te noemen. Leukste bijnaam was Shampoo.. dat kwam omdat ik een bloedje hekel aan koppen had, mijn teamgenoten vroegen dan “waarom kop je die bal niet” waarop ik doodleuk reageerde,” ik heb geen shampoo in de tas”.
Wat was je mooiste sportpark?
Dan noem ik Berg & Bos van AGOVV, daar zo midden in het bos, ik vond het wel wat hebben. Ook het veld van Quick’20 vond ik mooi om op te spelen.
Wat was je mooiste goal?
Makkelijk… een vrije bal van een meter of 30 op z’n Beckhams, hard en met veel effect.
Wat is het grootste verschil tussen het voetbal in jouw tijd en de huidige generatie?
In mijn tijd was het voetbal beter denk ik, betere spelers en meer gogme, nu is het spel wat sneller maar ziet het er soms belabberd uit met alle respect.
Wat is jouw advies aan de talenten van nu?
Geloof in jezelf en blijf je verbeteren, dus kom op trainingen, een dolletje is leuk, maar laat het niet ten koste gaan van je mentaliteit!!
Wil je nog iets kwijt?
Ik wil jou graag bedanken Rick Ardesch en ook de spelers/trainers waar ik mee gespeeld heb het was een geweldige tijd met veel herinneringen en veel voetbalhumor.
