Na zeventien jaar trouwe dienst nam Kelvin Stopel vorige week afscheid bij het eerste elftal van TVC ’28. De middenvelder bekroonde een lang dienstverband met zijn vijftigste doelpunt in de hoofdmacht van de club uit Tubbergen en mocht het veld voortijdig, door een erehaag verlaten. “Ik heb op een hele mooie manier, als basisspeler, afscheid mogen nemen.”
Door Boy de Haan
Foto omslag: Paul Snijders
Het venijn in het langdurige, gelukkige huwelijk tussen Kelvin Stopel en het eerste elftal van TVC ’28 zat in de staart. In zeventien jaar klommen TVC en Stopel van de vierde naar de eerste klasse. Samen degradeerden ze ook weer naar de tweede klasse, maar werd de weg terug naar de eerste klasse snel weer gevonden. Afgelopen seizoen was Kelvin Stopel zijn laatste voor het Tubbigs vlaggenschip, en behaalde hij met een vierde plaats zijn hoogste klassering in zeventien jaar tijd. “Ik had graag afgesloten met het spelen van nacompetitie, maar we hebben een unieke prestatie geleverd.”
Icoon
Al met de leeftijd van vier jaar oud begon Kelvin Stopel met voetballen bij TVC ’28. Twaalf jaar later debuteerde hij op zestienjarige leeftijd in de hoofdmacht. “Ik was toen nog onderdeel van de A1”, vertelt Kelvin Stopel. “Daar speelde ik ook mijn wedstrijden, maar ik sloot af en toe al bij het eerste elftal aan.” Zijn opwachting maakte Stopel destijds tegen NEO, tijdens een bekerwedstrijd in de voorbereiding op het nieuwe seizoen. “Ik keek toen op tegen bepaalde spelers, zoals Frank Oude Luttikhuis. Hij was destijds een icoon. Daarmee mocht ik gewoon in de spits spelen.”
Opmars
Het eerste elftal van TVC ’28 en Kelvin Stopel hebben samen een lange weg achter de rug. Op het moment van debuteren tegen NEO speelde TVC nog in de 4e klasse. Inmiddels mag de club zich de nummer vier van de 1e Klasse E noemen. “Het niveau is met het seizoen gegroeid”, zegt Kelvin Stopel. “We hebben een mooie opmars gemaakt, naar uiteindelijk de 1e klasse. Het mooiste is dat we dat met onze eigen jongens hebben gedaan. Waar er eerder nog minder jeugdspelers doorstroomden, gebeurt dat nu al mondjesmaat.”
Exceptionele talenten
Volgens Stopel is er met de grotere doorstroom van jeugdspelers ook meer kwaliteit in het team gekomen. “De spelers die de stap de laatste jaren maken, zijn exceptionele talenten die ook echt kunnen aanhaken. Dat is de grootste verandering geweest.” Toen Kelvin Stopel zeventien jaar geleden debuteerde, maakte hij al onderdeel uit van een talentvolle lichting. “We kwamen over met negen jongens. Maar enkele van de spelers die nu overkomen, hebben zelfs al een verleden bij een betaald voetbalorganisatie. Wij waren meer van het harde werken, de mouwen opstropen en gaan. Dit zijn sierlijke, goede voetballers.”
Hecht collectief
Dat betekent niet dat het harde werken het afgelopen seizoen heeft ontbroken. Kelvin Stopel: “We waren een hecht collectief, wilden het echt voor elkaar doen en lieten elkaar niet vallen. Daarbij hadden we spelers die individueel het verschil konden maken.” TVC ’28 kende een goede start van het seizoen, was een tijd koploper maar zakte na een mindere periode toch weer op de ranglijst. “We kwamen in een periode waarin veel aanvallers geblesseerd waren. Maar we hebben in de eindfase ook een aantal kansen laten liggen om een prijsje te pakken, zoals een periode. Tegen Heino gaven we niet thuis, terwijl er nacompetitie op het spel stond. Er zat meer in, maar dat hebben we aan onszelf te danken.”
Unieke prestatie
Toch behaalde Kelvin Stopel zijn hoogste klassering met TVC ’28 in zeventien jaar tijd. Met een vierde plaats werden het seizoen en Stopel zijn dienstverband op een mooie wijze afgesloten. “Ik had dat graag gedaan met een periode en/of nacompetitie. Maar we hebben met eigen jongens en een geweldig mooi elftal een unieke prestatie geleverd. Hier zal ik als een van de mooiste jaren op terugkijken.” Toch beleefde hij zijn absolute hoogtepunt met de eerste promotie naar de 1e klasse. Maar wanneer ik terugkijk, vind ik het echt knap dat we na de degradatie uit de 1e klasse direct weer zijn teruggekeerd door kampioen te worden.”
Mooie manier
Op maandag 6 juni zat het er echt op. Twee minuten voor tijd stond TVC ’28 met 3-1 voor tegen BVC, en mocht Kelvin Stopel op zijn eigen Sportpark de Grote Moat door een erehaag het veld verlaten voor een publiekswissel. Een jaar geleden werd Stopel vader en startten hij en zijn partner met de bouw van een nieuw huis. “Dat vergt veel tijd. Door naast het bouwen te trainen en op zondag een wedstrijd te spelen, zou ik geen tijd meer overhouden voor mijn gezin.” Over de vraag of hij fysiek en mentaal langer door had gekund, hoeft Kelvin Stopel niet na te denken. “Dat maakte de keuze ook zo moeilijk. Ik speelde met veel plezier en het ging me makkelijk af. Maar ik heb op een hele mooie manier, als basisspeler, afscheid mogen nemen.”
Ontlading
Het zou een memorabel afscheid zijn, tegen BVC tekende Stopel voor zijn vijftigste doelpunt in het eerste elftal van TVC ’28. Toen hij zeventien jaar geleden uit de jeugd overkwam, was dat al als spits. “Toen was ik altijd al gretig om veel, en ook mooie doelpunten te maken. Door de jaren heen ben ik vooral een dienstbare speler geworden, bij wie het teambelang meer voorop staat.” Met vijftig treffers was die laatste op 6 juni ook niet Stopel zijn mooiste. “Maar wel het doelpunt waar voor mij persoonlijk de meeste ontlading in zat.”
Rust
Om zich op zijn gezin en daarbij op de bouw van zijn nieuwe huis te kunnen richten, wordt komend seizoen het eerste in jaren waarin Stopel niet actief is voor TVC ’28. “Ik ben vanaf mijn veertiende altijd al actief geweest door middel van vrijwilligerswerk. Ik blijf lid, maar dit zal het eerste jaar worden waarin ik eigenlijk niets voor de club doe. Als een lager elftal te weinig spelers heeft, wil ik best de voetbalschoenen weer een keer aantrekken. Maar er staat wel een jaartje rust op de planning”, besluit Kelvin Stopel.
Of er in de toekomst weer activiteiten voor TVC ’28 in het verschiet liggen, sluit hij niet uit. “TVC is onderdeel van mijn leven.”
