Naam: Roel Pietersen
Geboortedatum: 29-11-1981
Positie: keeper
Voetbalperiode:
1999 – 2004 ATC ‘65
2004 – 2005 HSC ‘21
2005 – 2007 ATC ‘65
2007 – 2010 HSC ‘21
2010 – 2011 Rigtersbleek
2011 – heden ATC’65 lagere senioren
Wanneer en waarom ben je gestopt?
Ik ben in 2011 gestopt bij Rigtersbleek, waarmee we in de hoofdklasse speelden. Reden was met name dat ik mij meer wilde richten op mijn maatschappelijke carrière en een andere baan kreeg. Vanaf mijn 18e trainde ik 3x in de week en was ik vaak de hele zondag op pad. Ik vond het ook wel lekker om wat meer ruimte en vrije tijd te ervaren. Vanaf dat moment ben ik lager gaan spelen met oud-teamgenoten bij ATC’65. Daar sta overigens in de spits en heel af toe nog op goal.
Wie was jouw voorbeeld als keeper?
Poeh, ik had bewondering voor Casillas, dat hij op zijn 18e al met de Champions League in de handen stond en jarenlang stabiel gepresteerd heeft. En dat geldt net zo goed voor Buffon, die als veertiger nog wekelijks op hoog niveau speelde. In mijn beleving heel stabiele keepers. En de felgekleurde keeperstenues van Jorge Campos vond ik altijd uniek!
Had jij een specialiteit als keeper?
Ik denk dat ik goede reflexen had en dat ik sterk was in 1 tegen 1.
Waar ben je het meest trots op?
Naast dat ik trots ben op mijn gezin, ben ik vanuit sportief oogpunt trots op het benaderd worden door HSC’21, waar we in die tijd nog twee districtsbekers mee hebben gewonnen. Zeker in die periode behoorde HSC’21 tot de top van het amateurvoetbal. Ook heb ik in het Nederlands Politie-elftal gespeeld toen ik bij de Politieacademie werkte.
Heb je alles eruit gehaald als keeper?
Al met al denk ik het wel. Ik ben pas op mijn 17e begonnen met keepen, daar waar ik in de jeugd van ATC altijd ergens in de as speelde. Dus ik heb in korte tijd heel wat bijgeleerd. Of ik verder had kunnen komen als ik eerder was begonnen met keepen, durf ik niet te zeggen. Wel had ik bepaalde technische aspecten van het keepersvak dan waarschijnlijk al eerder onder de knie gehad. Hoewel ik qua leeftijd nog wel een aantal jaar had door gekund, weet ik niet of ik het sportief gezien een stap hoger had kunnen zetten. En daarbij moet je soms ook wat geluk hebben. Zo kreeg ik een trombosebeen op het moment dat Erik Stokkers, die het toen overnam van Krabbe, me aangaf dat ik zou gaan spelen. Maar aansluitend stond ik een half jaar aan de kant i.v.m. bloedverdunners.
Heb je ooit interesse gehad van een B.V.O.?
Ik heb tijdens mijn afstuderen (rond 2002) een jaar lang enkele dagen in de week meegetraind met het beloften-elftal van Heracles. Daarnaast trainde ik gewoon bij ATC, waar ik ook de wedstrijden speelde. In die constructie had ik nog een jaar door gekund en gemogen, omdat het voor hen ook prettig was, dat er twee keepers op training waren. Maar echte (doorgroei)mogelijkheden leken er niet te zijn en daarnaast was ik net klaar met mijn studie. Die combi zorgde ervoor dat ik gestart ben met een baan en bij ATC en later HSC’21 ben gaan spelen.
Wat is je mooiste herinnering?
Als net begonnen keeper bij ATC 1 een penalty stoppen in de kampioenswedstrijd tegen UD Weerselo. Als jonge kerel, tot een paar maanden daarvoor nog spits, veel publiek langs de kant en dan met 2-3 winnen. Penalty’s zijn natuurlijk altijd mooi voor een keeper!
Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?
Ik werk als klinisch psycholoog en (groeps)psychotherapeut in onder andere mijn eigen praktijk Pietersen Psychotherapie & Coaching. Daarin richt ik mij op (semi)topsporters en op (zakelijke) coachingstrajecten, waarbij met name aandacht is voor onderliggende aspecten, die tot bepaalde klachten of patronen leiden en/of prestaties beïnvloeden. Ook werk ik op dit moment enkele dagen in de week interim bij een zorginstelling voor mensen met complexe problematiek op het grensgebied van forensische zorg, psychiatrie en laagbegaafdheid.
Welke amateur mag in deze column niet ontbreken en waarom niet?
Ik speel nog wekelijks met Sven Weustink bij ATC-2. Heel fijn om zo iemand in je team te hebben, die maar blijft gaan en voor ons op dit niveau echt het verschil kan maken. Dat hij het liefst zijn eigen voorzetten ook zelf binnenkopt, nemen we maar op de koop toe.
Mooiste herinnering aan een trainer?
Ik vond Eddy Boerhof een bijzonder gedreven trainer op het veld, maar buiten het veld ook een prettig mensen-mens. Datzelfde gold voor keeperstrainers René Korf en Jan Kastelein. Een grappige herinnering die opkomt, is dat Peter Boeve ooit bij Germania eens een spelsituatie op de kleedkamer-deur heeft getekend tijdens de rust. En pas later merkte dat hij dat met een watervaste stift deed. Volgens mij ging de rekening van de deur naar HSC.
Had jij een ritueel voor de wedstrijd en/of een bijnaam?
Bij het inschieten in de warming-up in ieder geval de laatste bal pakken en pas daarna naar binnen gaan. Ik had geen specifieke bijnaam.
Wat was je mooiste sportpark?
We hebben ooit een beslissingswedstrijd op het bosrijke complex van Hattem gespeeld. Het -toen althans- goede veld was omringd met bomen en de kleedkamers onder de tribune, gaf een mooie ambiance. Na een lange rit naar Be Quick Groningen vond ik het kleine, nostalgisch stadionnetje daar ook altijd wel wat hebben.
Wat was je mooiste redding?
In de Amstel Cup uit bij Spakenburg. Een beresterke spits kopte geheel vrij van een paar meter op goal. Iedereen telde ‘m al, ik eigenlijk ook. Maar toch wist ik ‘m met een reflex net over de lat te tikken.
Waar moet een goede keeper in jouw ogen aan voldoen?
Ik denk dat rust uitstralen en goed coachen belangrijke eigenschappen zijn voor een keeper en daarmee ook voor het team. Verder moet een keeper, naast ballen tegenhouden, tegenwoordig aan zo ongeveer alles voldoen lijkt het. Misschien moeten we dat ook een beetje normaliseren.
Je hebt bij meerdere clubs (ATC’65, Rigtersbleek en HSC’21) gekeept. Was dit een bewuste keuze?
Het waren keuzes op sportieve gronden, om mezelf als keeper verder te ontwikkelen en mijn eigen plafond te ontdekken. Dat betekende soms een stap terug, om aansluitend weer hogerop te gaan.
Wat is het grootste verschil tussen het voetbal in jouw tijd en de huidige generatie?
Ik heb de indruk dat het spel tegenwoordig sneller is geworden en dat de huidige generatie spelers fysiek sterk(er) zijn. Overigens gaat de snelheid in bijv. het positiespel nog wel eens ten koste van de zorgvuldigheid, is mijn indruk. Ook denk ik dat men tegenwoordig veel meer bezig is met het analyseren van (momenten uit) wedstrijden met bijvoorbeeld beeldmateriaal van wedstrijden en zelfs trainingen. In mijn tijd was het al een hele eer als RTV Oost op zondagavond een paar minuten van de wedstrijd uitzond.
Wat is jouw advies aan de talenten van nu?
Haha, dat ze goed moeten investeren in mentale (topsport) ondersteuning natuurlijk! Zonder gekheid denk ik, dat hierin een grote slag geslagen kan worden, ook ter preventie. Gelukkig is het taboe al minder aan het worden, maar ik ben van mening dat het van belang is om jezelf goed te (leren) kennen als je wilt functioneren in een hoge-druk-pan zoals de topsportwereld of bijv. het bedrijfsleven. We vallen vaak terug op oude patronen, die niet altijd wenselijk zijn en zeker in een competitieve wereld zoals de topsport is. De (interne en externe) druk structureel aanwezig. Daar heb je dagelijks mee te dealen. En dan hebben we het nog niet eens over aspecten als falen, teleurstelling, depressies/angsten/trauma of het wegvallen van de (sport)identiteit als de carrière om welke reden dan ook afgelopen is. Inzicht bieden in hoe deze dynamieken werken bij het individu of team en de invloed hiervan op de prestaties of het welbevinden, is een proces met veelal mooie resultaten.
Moet de VAR ook zijn intrede maken in het amateurvoetbal?
Wat mij betreft niet; het leren verdragen van een beetje frustratie op een zondagochtend is uiteindelijk echt niet slecht voor de mens haha.
Heb je ergens spijt van?
Gevoelsmatig had ik als sporter, terugblikkend, misschien een jaar langer moeten investeren in de constructie bij Heracles. Tegelijkertijd denk ik een logische keuze gemaakt te hebben, als ik het afzet tegen de (on)mogelijkheden op speeltijd, doorgroeimogelijkheden en het beperkte perspectief op onderdeel worden van een team.
Wil je nog iets kwijt?
Ik heb een enkele wedstrijd met jou mogen voetballen bij de Twentse Voetbal Veteranen. Nu je toch zo ongeveer alle mailadressen van oud-voetballend Twente hebt, lijk je me een prima initiator voor de wederopstanding daarvan.
