Spelersprofiel: Remco Homan
Geboortedatum: 02-05-1979
Positie: Linkermiddenvelder, centrale middenvelder, opstomende 😉 linksback.
Voetbalperiode:
1997-1999: RKSV NEO
1999-2002: Sportclub Enschede
2002-2005: HSC’21
2005-2008: Sportclub Enschede
2008-2010: Quick ’20
Heden: RKSV NEO
Wanneer en waarom ben je gestopt?
Ik ben op mijn 30e gestopt met selectievoetbal. Ik kreeg de ene blessure na de andere. Dat was een signaal dat ik niet goed in mijn vel zat, waarna ik gedwongen werd om te stoppen. Ik ben toen veel gaan wielrennen. Ik heb in die periode contact gehouden met oud-trainer Paul Krabbe. Hij heeft mij toen gevraagd om bij HSC aan te sluiten om weer wedstrijdfit te worden. Ik heb een heel fijn jaar gehad, maar voornamelijk de wedstrijden in het 2e gespeeld. Dat was prima. Ik merkte dat ik niet meer de ambitie voelde om nog op een zo hoog mogelijk amateurniveau te voetballen. Ik ben vervolgens aangesloten bij het 2e elftal van NEO waar ik nu nog steeds met veel plezier voetbal.
Wie was als speler jouw voorbeeld?
Als kind was mijn voorbeeld Arnold Mühren. De beroemde voorzet op Marco van Basten in de EK-finale van 1988 staat iedereen denk ik nog wel in zijn geheugen gegrift.
Had jij een specialiteit als speler?
Een fijne techniek en goed spelinzicht. Toen ik van FC Twente weer terug ging naar NEO kwam ik er achter dat ik ook veel loopvermogen en met name een goede timing naar voren had. Ik haalde regelmatig de achterlijn om een voorzet af te leveren. Bij FC Twente kreeg ik door mijn kleine en tengere postuur altijd de opdracht om “behoudend” te spelen. Zo jong als ik was voerde ik die opdracht natuurlijk altijd keurig uit.
Waar ben je het meest trots op?
Ik ben trots op het feit dat ik met NEO ben gepromoveerd naar de 1e klasse, met Sportclub kampioen ben geworden van de 1e klasse en met HSC kampioen in de hoofdklasse.
Ben je ooit benaderd door een BVO?
In de jeugd heb ik gespeeld bij FC Twente en kon vervolgens nog naar Heracles. Ik heb er toen voor gekozen om te gaan studeren. Ik stond samen met Martijn Misana in de periode bij Sportclub nog even op de radar bij Go Ahead Eagles. Concreet is het nooit geworden.
Heb je alles eruit gehaald als voetballer?
Ja, absoluut. Ik heb er altijd veel voor gedaan en veel voor gelaten.
Je hebt bij verschillende mooie clubs gespeeld. Waar heb je jouw mooiste periode beleefd?
Ik heb altijd de ambitie gehad om, na FC Twente, op een zo hoog mogelijk amateurniveau te voetballen. Sportclub Enschede was een logische stap. Sportclub is toch wel echt mijn club. Het ademde nostalgie en voetbal. Het beroemde krakende poortje bij binnenkomst op het sportpark, de geschiedenis, het trainerskerkhof (Sportclub werd niet voor niets “FC Hollywood” genoemd)… Ik heb
hier in beide periodes een fantastische tijd gehad. Met name de tweede periode was bijzonder. We speelden hoofdklasse. Paul Krabbe kreeg onder andere Dennis Sepp zo ver om voor Sportclub te komen voetballen. Een jongen met een imposante carrière. We hadden een fantastische groep met Metin Aydin als aanvoerder.
Wat is je mooiste herinnering?
De mooiste wedstrijd die ik heb gespeeld is HSC – Turkiyemspor tijdens de nacompetitie, seizoen 2002-2003. Het was een wedstrijd van heel hoog niveau. Het ging op en neer; de ene aanval nog mooier dan de andere. Mijn vrienden die aanwezig waren, hebben het er nog wel eens over. Gelukkig hebben we de beelden nog: https://youtu.be/noJiHJsFTHU?si=6bp_KDt9PVqqKphE
Een week later kreeg ik te maken met mijn grootste sportieve deceptie. We wisten uit bij Turkiyemspor tegen 9 man niet te scoren. We hebben volgens mij in die periode 40 wedstrijden op rij niet verloren en zijn ondanks dat, geen Nederlands kampioen geworden.
Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?
Ik werk al een paar jaar met veel plezier als wijkcoach voor Wijkteams Enschede. Daarnaast ben ik freelance fotograaf. Ik voetbal nog in het 2e bij NEO en af en toe golf ik graag een rondje. Ik ben in het verleden jeugdtrainer geweest bij Sportclub. Ik had het gevoel dat ik meer maatschappelijk werker was dan voetbaltrainer. Ik zou in de toekomst wel individueel met jeugdig talent aan de slag willen. Zowel op voetbaltechnisch als mentaal vlak. Wat dat laatste betreft is er zowel op amateur- als op professioneel niveau denk ik nog veel winst te behalen. Voor nu ben blij met de balans die ik qua werk en privé heb.
Welke amateur mag in deze column niet ontbreken en waarom niet?
Dan denk ik aan Rob Slootheer. Hij heeft jaren bij NEO in het eerste gespeeld. Hij had veel meer uit zijn carrière kunnen halen. Een sierlijke linkermiddenvelder, maar bovenal een fijn mens.
Mooiste herinnering aan een trainer?
Aan Paul Krabbe. Als mens en als trainer. Hij deed echt alles voor het team. Hij wist zijn drive altijd over te brengen op de groep. Ik vind Paul echt inspirerend. Zijn monologen op vrijdagavond waren bijzonder. Hij ging dan op een bal zitten op het veld en dan begon hij te vertellen. Hij keek je niet aan, maar je zat soms een uur adembenemend naar hem te luisteren. Het was een soort opera, maar dan zonder zang. En of we zondag scherp waren? Absoluut!
Nadat ik afzwaaide bij Quick heeft Paul mij een brief geschreven met al onze mooie herinneringen. Hij wist dat ik het toen moeilijk had. Ik heb die brief nog steeds. Daar ben ik hem enorm dankbaar voor.
Had jij een ritueel voor de wedstrijd en/of een bijnaam?
Ik had voor elk kwaaltje wel een Aziatisch zalfje in mijn toilettas. Toco-Tholin, tijgerbalsem, noem maar op. Ik nam ook altijd teveel eten mee naar een wedstrijd. Bang dat ik een hongerklop zou krijgen.
Bij NEO noemden ze mij Nigel Winterburn. We hadden toen een Nigel Winterburn, Tony Adams en een John Hartson in het team. Britse voetballers van weleer. Bij Sportclub noemden ze mij Bonfire. Vernoemd naar het paard van Anky van Grunsven. Ik schijn een hupje te maken voordat ik versnel.
Wat was je mooiste sportpark?
Sportpark Berg en Dal van AGOVV ligt mooi in het bos. Het hoofdveld van HSC als er veel publiek was, vond ik ook erg mooi. Het sportpark van Sportclub Enschede is mooi van lelijkheid.
Wat was je mooiste goal?
Ik heb ooit een keer met Sportclub vanaf de middenlijn tegen Achilles ’29 gescoord.
Waar moet een goede middenvelder in jouw ogen aan voldoen?
Goed overzicht, dynamisch en balvast. Dat geldt zowel voor aanvallende als verdedigende middenvelders. Lengte is niet van belang, als je maar goed op de benen staat.
Wat is het grootste verschil tussen het voetbal in jouw tijd en de huidige generatie?
In mijn tijd was er sprake van meer plichtsbesef. Je committeerde je aan het groepsproces en nam je verantwoordelijkheid. Uitgaan hoorde erbij maar je hield wel rekening met de zondag. Tegenwoordig is er ook meer afleiding. Alles is vluchtiger en sneller, wat betekent dat de jeugd bij tegenslagen ook sneller afhaakt en voor iets anders kiest. Er zijn tegenwoordig ouders die het als een nederlaag zien als hun kind niet in de 1e selectie van hun leeftijd speelt en die verhaal gaan halen bij de trainer of het bestuur. Ik zie het van dichtbij gebeuren. Als ik als kind het vroeger ergens niet mee eens was dan zeiden mijn ouders dat ik daarover in gesprek moest gaan. Dat deden mijn ouders niet voor mij.
Wat is jouw advies aan de talenten van nu?
Ga ervoor en laat je niet afleiden. Stel doelen en stel jezelf daarnaast regelmatig de vraag, waarom je bent gaan voetballen. Namelijk voor jouw plezier. Aanvaar dat (top)sport hoofdzakelijk bestaat uit het leren omgaan met teleurstellingen. Des te meer kun je dan genieten van de successen.
Moet de VAR ook zijn intrede maken in het amateurvoetbal?
Een vorm van een moderne techniek zou mooi zijn om de clubgrensrechters te vervangen, die te pas en te onpas vlaggen voor buitenspel.
Heb je ergens spijt van?
Nee.
Wil je nog iets kwijt?
Dankjewel, dat je mij voor deze column hebt gevraagd. Er kwamen weer vele mooie herinneringen naar boven. Ik lees de columns altijd met veel plezier. Ik zie regelmatig namen voorbijkomen waar ik mee en tegen heb gevoetbald. Keep up the good work!
