Tekst: Rick Ardesch
Spelersprofiel: Freddy Nijhof
Geboortedatum: 18-09-1958
Clubs: Van 1974 tot 1994 heb ik in het 1e elftal van SVZW gespeeld.
SVZW is de enige club waarvoor ik gespeeld heb (vanaf mijn 10e jaar) en mijn positie was steevast linksbuiten. In de jeugdteams speelde ik ook wel “linksbinnen” (met 5 !! aanvallers).
Wanneer en waarom ben je gestopt?
Ik ben gestopt in 1994, ik was toen bijna 36 jaar. Eigenlijk had ik een jaar eerder willen stoppen en dat had ik de trainer al gemeld. Echter: na het seizoen 1992-1993 kwam de secretaris bij me met een lijst met spelers die de meeste wedstrijden voor SVZW1 hadden gespeeld. Ik wist dat ik daar bovenaan stond maar de lijst van de secretaris gaf aan, dat ik op dat moment 488 wedstrijden gespeeld had. Nog nooit had iemand 500 wedstrijden voor SVZW gespeeld, dus ik heb me opnieuw bij de trainer gemeld dat ik toch nog een seizoen doorging omdat ik die 500 wedstrijden vol wilde maken.
De trainer (Bert Ebbens) zei tegen me, dat het prima was maar hij kon me -gezien mijn leeftijd- niet garanderen dat ik die 500 wedstrijden vol ging maken. Ik heb dat seizoen nog 25 wedstrijden officiële wedstrijden gespeeld, blijkbaar kon de trainer nog
niet om mij heen 😊.
In 1994 was het moment wel daar; ik ben ook rigoureus gestopt omdat ik niet in een lager elftal wilde/ kon spelen. Ik wil op zaterdagmiddag altijd ons 1e elftal zien spelen.Bovendien was ik inmiddels algemeen directeur geworden van ons familiebedrijf Nijhof – Wassink, dat kostte mij natuurlijk veel tijd. Bovendien werd ik in 1994 ook gevraagd om voorzitter te worden van SVZW en ook dat was een tijdrovende hobby. Ik ben in totaal 17 jaar voorzitter geweest. Van 1986 tot 1992 ben ik ook penningmeester van de club geweest. Mijn totale bestuursperiode bij SVZW heeft 27 jaar geduurd. In 2015 ben ik gestopt.
Wie was als speler jouw voorbeeld?
Mijn voorbeeld en jeugdidool was Johan Cruijff. Begin jaren ’70 waren de topjaren van Ajax, drie keer achter elkaar won Ajax de Europacup 1. Ook het Nederlands elftal was destijds een hype met het fantastische WK in 1974 als hoogtepunt.
Had jij een specialiteit als speler?
Qua voetballer had ik meer weg van Piet Keizer. Ik stond bekend als de linksbuiten met de onnavolgbare schaarbeweging (dezelfde specialiteit als Piet Keizer).
Waar ben je het meest trots op?
Ik ben een echte clubman en ik ben er trots op dat ik de “recordinternational” ben van deze mooie club. Ook is nooit iemand langer voorzitter geweest van SVZW.
Je hebt maar liefst 20 seizoenen bij SVZW in het eerste gespeeld en 513 officiële wedstrijden gespeeld. Wat betekent SVZW voor jou?
SVZW heeft vanaf mijn 10e jaar heel veel betekend voor mij. Naast mijn studie en werk was SVZW altijd mijn enige uitlaatklep. Ik deed er alles voor en ik liet er alles voor. Elke vrijdag lag ik om 22.30 / 23.00 uur in mijn bed. Ik ging best wel met vrienden een biertje drinken in de kroeg, ook op vrijdag maar ik was altijd op tijd weg omdat ik op zaterdag wilde presteren.
Ben je ooit benaderd door een BVO?
Ik ben nooit rechtstreeks benaderd door een BVO. Ja, één keer maar dat heb ik zelf pas veel later gehoord. We speelden ergens in de jaren ’70 in de voorbereiding een oefenwedstrijd tegen GA Eagles (trainer Hans Kraay sr.).
Na de wedstrijd meldde Hans Kraay zich in de bestuurskamer, hij wilde de naam weten van “die rooie nummer 11”. Mijn vader zat in de bestuurskamer en zei direct tegen Hans Kraay: “zet maar uit je hoofd, daar komt niks van in, ik heb hele andere plannen met hem”.
Toen Hans Kraay weg was, heeft mijn vader het bestuur toegesproken en gezegd dat ze dit niet tegen mij mochten vertellen.
Heb je ooit overwogen om SVZW te verlaten voor een andere mooie club?
Nee, ik heb nooit overwogen om SVZW te verlaten. Het was en het is mijn cluppie.
Heb je alles er uitgehaald als voetballer?
Ja, ik denk dat ik er alles wel uitgehaald heb, ik had er ook alles voor over.
Wat is je mooiste herinnering?
Mijn mooiste herinnering is dat ik in mijn 500e wedstrijd vlak voor tijd de winnende goal scoorde. Het was ook mijn laatste doelpunt voor SVZW, ik heb ongeveer 150 doelpunten gemaakt. Het aantal assists is ongetwijfeld veel meer geweest dan 150 maar dat werd destijds niet bijgehouden.
Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?
Ik ben inmiddels 65 jaar, ik ben president-commissaris van onze onderneming (met bijna 2000 werknemers in 7 landen). Ik heb 4 kinderen die allemaal binnen ons bedrijf werken. Alle 4 zijn mede – eigenaar van onze onderneming.
In 2015 ben ik gestopt als voorzitter van SVZW, totaal heb ik 27 jaar in het bestuur gezeten waarvan de eerste 6 jaar als penningmeester.
Ik heb een Oostenrijkse vriendin en verblijf derhalve regelmatig in dat mooie land.
Mijn hobby is en blijft SVZW en met vrienden leg ik regelmatig een kaartje of in de kroeg of bij één van de kaartvrienden thuis.
Verder ben ik momenteel druk met de bouw van een nieuwe woning, die bouw moet medio 2024 klaar zijn.
Ik ben inmiddels opa van één kleindochter en maar liefst drie kleinzonen. (tussen de 0 en 5 jaar). Het lijkt er verdacht veel op dat het “linkspoten” zijn 😊.
Bedrijfsmatig blijven er altijd gezonde ambities, privé wil ik vooral genieten van mijn vrije tijd en natuurlijk van mijn (klein)kinderen.
Welke amateur mag in deze column niet ontbreken?
De amateur die hier niet mag ontbreken is Gerrit Schapink, hij was een spits pur sang en samen vormden we jarenlang een gevreesd aanvalsduo. Ook was Gerrit nog 4 jaar mijn trainer bij SVZW1 en we beleefden een prachtige promotie met SVZW na een zinderende beslissingswedstrijd in 1991 (2-1 winst na verlenging door een wereldgoal van Erik Posma).
Wat is je mooiste herinnering aan een trainer?
De trainer die hier niet mag ontbreken is Gerrit Pesman. Gerrit Pesman was eind jaren zestig, begin jaren zeventig speler/ trainer van SVZW. Na zijn betaald voetbalcarrière bij Heracles werd hij trainer/ speler van SVZW.
Gerrit Pesman was de trainer die mij helemaal gek maakte van het voetbalspelletje en hij haalde mij alsnog 15-jarige bij de 1e selectie van SVZW. Op mijn 16e debuteerde ik in een eerste officiële wedstrijd voor SVZW en ik ben er nooit meer uit geweest.
Had jij een ritueel voor de wedstrijd?
Ritueel: altijd eerst de linker voetbalschoen aantrekken, die moest perfect zitten.
Wat was je mooiste sportpark?
De mooiste sportparken: dat vind ik een lastige vraag, ik heb heel veel mooie sportparken gezien. Als ik er 2 moet noemen (naast SVZW): OWIOS Oldebroek en SC Genemuiden.
Wat was je mooiste goal?
Mijn mooiste goal heb ik al aangehaald; de winnende treffer vlak voor tijd in mijn 500e wedstrijd tegen AVW ’66. Na afloop hadden we een prachtig feest in ons clubhuis.
Hoogtepunt was ook de jubileumwedstrijd van SVZW in 1988 (40-jarig bestaan van de club). We speelden toen in Wierden tegen FC Barcelona (Johan Cruijff was toen de trainer). Ik had eigenlijk na 3 minuten de 1-0 voor SVZW moeten maken maar mijn schot ging 1 cm langs de verkeerde kant van de paal. Na een 0-2 ruststand eindigde de wedstrijd in 0-10. De regen kwam die avond met bakken uit de lucht, toch stonden er 2.000 toeschouwers langs de lijn.
Waar moet een goede linksbuiten in jouw ogen aan voldoen?
Een goede linksbuiten heeft een mooie passeeractie en een goede strakke voorzet in huis en pikt regelmatig zijn doelpuntje mee.
Wat is het grootste verschil tussen het voetbal in jouw tijd en de huidige generatie?
Het grootste verschil met toen: het spel is natuurlijk veel sneller geworden. Dat komt ook omdat de ‘matjes’ van tegenwoordig er prachtig bij liggen, wij speelden vaak letterlijk op ‘knollentuinen’, zeker met slecht weer en ook in de zomer op kurkdroge velden.
Wat is jouw advies aan de talenten van nu?
Bij de talenten van tegenwoordig mis ik te vaak doorzettingsvermogen, vooral na één of enkele tegenslagen. Clubliefde is ook iets wat helaas niet al te veel meer voor komt.
Moet de VAR ook zijn intrede maken in het amateurvoetbal?
De VAR moet je helemaal afschaffen! Ik ben het helemaal eens met Marco van Basten.
Heb je ergens spijt van?
Nee, ik heb nergens spijt van. Het was een prachtige tijd.
