Door: Alfred Dorgelo
(Ondanks slechte wedstrijd haalt Roodzwart maximaal rendement!) Voetbal blijft uiteindelijk een simpel spelletje. Je moet er gewoon eentje meer scoren dan je tegenstander. Lukt dat niet, dan kan het soms wel eens een 2-2 gelijkspel worden… Dat werd het afgelopen zaterdag in het titanenduel tussen Mariënberg en onze vriendelijke gasten uit Wierden, sinds 2012 heten ze Juventa.
Denk dat ze daar op sportpark ’t Lageveld zich nog wel eens achter de oren zullen krabben tijdens het veroberen van een fijne gehaktbal. Want, eerlijk is eerlijk, als er één had moeten winnen was het Juventa en niet de Westerparkbewoners die met een punt uiteindelijk de morele winnaar waren…. Met iets meer geluk en meer gogme hadden we zelfs nog kunnen winnen maar dat was na 2 x 45 beladen minuten wel iets teveel van het goede geweest!
Enfin, voetballend was het niet altijd even goed maar spannend bleef het 99 minuten lang! Een heerlijk voetbalgevecht met allerlei ingrediënten wat voetbal zo mooi maakt! Juventa vergat vooral in het eerste bedrijf om het duel voortijdig op slot te gooien… Een euvel waar ze vaker last van schijnen te hebben. Neuh, klagen doen wij niet gauw maar we mochten onze handen dichtknijpen dat de voorwaartsen van de Wierdenaren niet vaker afdrukten dan slechts twee doelpunten.
Binnen 10 minuten had het al 0-2 kunnen staan. Zelfs een penalty wisten ze niet te verzilveren.
Keepert Thijs Altena kon zelfs de bal vanaf elfmeter klemmen. Tja, dan doe je iets niet goed… Wij kwamen na een klein half uur op voorsprong. Job Wolters was na een uitstekende steekpass van Dennis van der Veen eerder bij de bal dan de doelman, 1-0. Tegen de verhoudingen in maar niemand die daar op het Westepark een probleem van maakte. Lang konden wij niet van de voorsprong genieten. Iets na het halve uur maakte Juventa alweer gelijk. De 1-2 voorsprong van Juventa was een fraaie. Eentje die je normaal gesproken alleen tegenkomt als je enkele wiskundige formule’s tegen het plafond hebt gesmeten. Voormalig Banthumer Jeffry Plaggenmarsch was de schutter. Vanaf zijn eigen helft liet hij Thijs Altena volslagen kansloos. In zijn trap zat alles in maar vooral perfectie…. Een tien met een griffel. Het leek de voorbode te worden voor het waterloo van Mainbarg. Niets bleek minder waar in de tweede helft. Juventa vergat door te drukken vooral op dezelfde voet verder te gaan. Het leverde na afloop behoorlijk wat chagrijnrige Juventa-spelers op en Meneer Plaggenmarsch voorop. Moos hoopt vooral niet dat het proefwerk van komende maandag extra moeilijk is omdat Meneer Plaggenmarsch en Juventa uiteindelijk niet wist te winnen van Mariënberg. Terwijl iedereen eigenlijk wachtte op de 1-3 van Juventa maakte Mariënberg na een kleine zeventig minuten brutaal de 2-2. Ramon Lubbers tikte de gelijkmaker beheerst tegen de touwen. Vanaf dat moment kon het alle kanten op. Vaak lag het veld open maar sloot beide ploegen met de haven in zicht de rijen…. Juventa voelde zich enkele keren bestolen. De meer dan uitstekende leidende scheidsrechter Alex Bos weigerde twee keer, in de ogen van Juventa dan, om een strafschop te geven maar capiluteerde bij de 3e keer terwijl die misschien net geen strafschop was. Aanvoerder Lars Tijhuis had de uitgelezen mogelijkheid om in blessuretijd zijn ploeg naar de 2-3 overwinning te schieten. Maar ook hij strandde op onze Thijs die voor de tweede keer een strafschop tegenhield, wat een klasbak. Tijhuis mocht vervolgens de scheids op zijn blote knieën danken dat hij niet direct rood kreeg wegens natrappen bij het opstootje wat volgde na het missen van de penalty. Omdenken hè. Wel de splinter zien maar niet de balk in je eigen ogen… Ach, het is maar voetbal. De bal is rond. Ditmaal waren wij wederom de gelukkigste…. Juventa had misschien moeten winnen op basis van de mogelijkheden, maar ja….Voetbal is een simpel spelletje. Je moet wel scoren om te winnen. Dat lieten ze na. Volgende week moet het sowieso beter in het Wassenaar van Hardenberg, zekers voetballend.
Voor nu, fijn weekend.(AD)
