Door: Gerry Grave
In Boekelo was het zondag groot feest, want BSC Unisson heeft hem: die broodnodige overwinning na een veel te lange serie zonder overwinning: 2-1 werd het op eigen veld tegen WVV’’34. De ploeg stond stijf onderaan en in de degradatiekraker gold dan ook maar één ding: winnen om niet te ver achterop te raken. Dat het lukte was voor de formatie van trainer Michel Weiss dan ook een fantastische opsteker.
Wissink matchwinner
Arjan Wissink, het manusje van alles bij de Boekeloërs, was de gevierde man met de winnende goal in de 87ste minuut. Juist hij, de man die zoveel doet bij de club en zich met hart en ziel voor ‘zijn Unisson’ inzet deed het. Zelf bleef de aanvoerder er vrij nuchter onder, zoals iedereen hem kent, maar was hij van binnen ontzettend blij, want hij wil niets liever dan met zijn team in de derde klasse blijven voetballen. En dat kan, want in plaats van een grote achterstand op de andere ploegen in de degradatiezone geldt dat zelfs WVV’34 weer in het vizier is; het team van trainer Niki Leferink heeft maar vier punten meer behaald. ,,Voor ons was een punt niet genoeg om aansluiting te krijgen met de ploegen boven ons. In de tweede helft waren wij de bovenliggende partij en hadden het gevoel dat er meer inzat dan een punt. Bij een hoge bal in de 87ste minuut had ik het gevoel dat deze lastig zou zijn voor de centrale verdediger en hij ging onder de bal door. Hierdoor kwam ik alleen voor de keeper en kon de bal langs hem heen tikken. Hierna moesten we nog zeven minuten volhouden en gelukkig wisten we deze keer de overwinning wél over de streep te trekken waar het vorige week in de blessuretijd nog misging bij Vogido”, aldus Wissink.
Gelijkspel terecht
Weiss was niet minder blij, maar was zo eerlijk om te zeggen dat een gelijkspel de verhoudingen binnen de lijnen het beste had weergegeven. ,,De wedstrijd kon twee kanten op en een gelijkspel was terecht geweest, maar na een aantal goede wedstrijden van ons kon een overwinning niet uitblijven.
We zijn er nog lang niet, maar zijn strijdvaardig en tonen ballen, dus we geven niet op: een compliment aan het team dat door Pim Ratering in de tiende minuut al op voorsprong kwam. Gijs Pierik scoorde nog geen kwartier later de gelijkmaker.
Spannende degradatiestrijd
Leferink wist ervan en van tevoren gaf hij nog aan het niet te begrijpen dat de Boekelose ploeg zó laag op de ranglijst staat. Heel lang kon zijn team mee en leek het 1-1 te worden: een eindstand waar de Hengevelders wel tevreden mee moesten zijn, want zo zou BSC Unisson natuurlijk niet dichterbij komen. Het liep dus anders en zo blijft het ongemeen spannend in de strijd tegen degradatie. Op dit moment komen zes teams daarvoor in aanmerking. Voor BSS Unisson geldt dat ze ervan overtuigd zijn dat ze het klassenbehoud kunnen realiseren.
Een echt palmenstrand?
Daarna geldt dan lekker op vakantie gaan: mooi ergens in een bungalow, maar dan niet in Bella Boekelo tussen Saint Tropez en Enschede, maar elders. En dan aan een echt palmenstrand in plaats van een grote kamerplant dat daartoe dienstdoet en een echte zee en geen badkuip vol met water dat erop doet lijken: een mooi doel om voor te gaan. Maar zover is het nog lang niet: er volgen nog elf finales. Voor WVV’34 eentje meer. De minst scorende ploeg trouwens in 3K, maar ook een met niet al te veel tegengoals, iets waar BSC Unisson nog aan moet werken. Komende zondag volgt weer een belangrijk duel, want dan wordt de uitwedstrijd in Gelderland tegen Reünie gespeeld.
