Door: Alfred Dorgelo
Je weet het niet, maar het puntje wat wij pakten op basis van karakter en inzet tegen Voorwaarts afgelopen zaterdag kan op het einde van de rit wel eens doorslaggevend zijn. Je weet het nu (nog) niet! Koffiedik kijken, doe mij maar Thee Lex…. Maar ik hoop dat jullie snappen wat wij misschien bedoelen.
Tuurlijk, wij hadden kunnen winnen als…maar aan de andere kant was verlies ook zomaar de realiteit geweest als die paal niet in de weg had gestaan. Kortom, in deze fase van de strijd is ieder punt welkom. Een wijs man zei ooit: Als je niet kunt winnen moet je zekers niet verliezen. Nou, dat deden de Westerparkbewoners dan ook niet tegen een stugge ploeg.
Hulde. Eentje op basis van voldoende inzet en karakter, 100% beter en zeker anders dan vorige week in en tegen Hardenberg’85.
Het geloof in een goed resultaat is weer daar….Mariënberg speelde wederom niet op volle oorlogssterkte. Vier man staan al geruime tijd buiten de basis wegens blessures en ander ongemak. Tijdens het duel moest trainert Wouter Tabbers ook 66,6% van zijn voorhoede noodgedwongen wisselen. Eerst viel Collin Bouwhuis uit na een klein half uur. Hij was al niet fit begonnen aan de strijd tegen Sempre Avanti maar hij overleefde een knoepers harde val van twee meter vol in zijn gezicht ook niet naderhand. Hij telde miljoenen sterretjes in plaats van de groene grassprieten. Na een klein uur moest ook aanvaller nummer 2 van de 3 naar de kant. Wesley begon al met knieproblemen aan het duel, scoorde wel heel fraai de 1-1 gelijkmaker maar verbeet de pijn. Het was wederom vechten tegen de bierkaai…. Dat kon er ook wel eens bij. Wij hebben geen arsenaal aan spelers die zomaar kunnen invallen. Desondanks was het resultaat heilig tegen onze vrienden van de Wieke! In de tweede helft was Voorwaarts beter. Wij hadden de voorsprong al geteld maar de aanvaller van de oranjehemden schoot tegen binnenkant paal en de bal stuiterde nu eens het veld in ipv in de goal. Het geluk zat aan onze kant! Misschien is dat ook wel een teken, van boven of vanaf het maisveld. Zeg het maar….Wij waren er wies mee…. Tuurlijk, wij hadden ook de drie punten kunnen houden op het Westerpark. Tuurlijk was het tegen de verhoudingen geweest maar de doelman van Westerhaar lette goed op bij de kans die Job Wolters door de back van Voorwaarts in zijn schoot werd geworpen. Zo’n poortwachter staat er niet voor niks. Neuh, het gelijke spel voelde toch als een kleine overwinning. Dit biedt perspectief voor de komende weken. Komende zaterdag moet het gebeuren op sportpark de Noppenweide tegen de plaatselijke Britishfield. Waarom niet! De eerste ontmoeting eindigde in een overwinning voor de ploeg van trainert Eshuis. Ook met die gasten hebben wij nog een appeltje te schillen. Ik voorzie al een droomscenario. Dat kleinzoon zijn Opa verschalkt….Dat hij de winnende maakt in de 89e minuut. Oma Hennie bliede, Opa Henk iets minder…. Je moet dromen van later want in ons 80 jarig bestaan mag het niet passieren dat wij onderuitgaan in deze 4e klasse, daarom is het gelijke spel van afgelopen zaterdag tegen die vliegdekschepen van Voorwaarts heel belangrijk. Hierop kunnen wij verder borduren… Kop d’r veur en dan zie ik 22 maart een overwinning gloren aan de Hardenbergse horizon boven het rustieke Bruchterveld.
Fijn weekend! (AD)
