Rob Hoekschop in gesprek met: Ben Weber

Spelersprofiel:

Naam: Ben Weber
Geboortedatum: 13-07-1967
Voetbalperiode:
Mijn carrière begon in 1985 op 17 jarige leeftijd bij FC Twente in het tweede elftal. Na een jaar kreeg ik een contract aangeboden voor twee seizoenen. In 1988 ben ik naar SC Heracles verhuisd  en heb daar ook nog twee seizoenen gevoetbald. In 1990 ben ik bij De Tubanters terecht gekomen en heb daar ruim negen jaar in het eerste elftal gespeeld. Mijn positie in het veld was centraal voorin of linksbuiten.

Wanneer en waarom ben je gestopt?

Ik moest in 1999 helaas gedwongen stoppen omdat mijn rechter knie de belasting niet meer aankon. Na vijf operaties en veel pijn na elke training en wedstrijd moest ik echt aan mijn fysieke gezondheid gaan denken.

Mis je het zelf voetballen?

Ja best wel, soms droom ik nog dat FC Twente me benaderd om weer wedstrijden te gaan spelen en dat ik op 53-jarige leeftijd nog steeds mee kan met de jonge gasten. Als de wekker gaat ben ik weer een illusie armer. Af en toe met FC Twente all Stars of oud Heracles een jubileumwedstrijd spelen is echt te gek. Bij de Tubanters met de oud gedienden tegen het eerste is ook nog leuk om te doen. Helemaal als we met 4-1 winnen Rick; hahaha.

Vogido of Tubanters 1897?

Moeilijke keuze, want bij VOGIDO heb ik met heel veel plezier mijn jeugd doorgebracht. Elk jaar werden we kampioen met spelers als Alfred Nijhuis en Peter Krake. Bij de Tubanters heb ik alle promoties meegemaakt van de vierde klasse naar de hoofdklasse. Maar wat mij nog het meest bijblijft zijn de trainingskampen en eindreisjes bij alle clubs. Daar hebben we het nog steeds over als we elkaar spreken.

Waar ben je het meest trots op?

Natuurlijk op mijn vrouw en kinderen. Die hebben me altijd gesteund in de jaren. Als schrijver op het boek ‘Mijn Broer Gino en Ik’. Daar zijn er nu ruim 10.000 van verkocht. Sportief gezien, mijn eerste goal in ‘t Diekmanstadion voor FC Twente tegen Roda JC. Een lobje over de keeper en toen de hekken in van vak Q. Prachtig !!!! Ook mijn debuut uit tegen Ajax was ondanks de 6-0 nederlaag een heel bijzonder moment.

Heb je, met de kennis van nu, alles eruit gehaald?

Moeilijk te zeggen. In 1987 scheurde ik mijn kruisband tegen FC Groningen. De revalidatie duurde een jaar. Ik ben eigenlijk nooit meer op dat niveau terecht gekomen omdat mijn snelheid en sprongkracht mijn grootste wapens waren. Misschien met de huidige medische wetenschap, had ik het langer vol kunnen houden in het betaalde voetbal.

Had je veel last van de overstap van de amateurs naar FC Twente?

Ja, dat was wel een hele grote verandering. Ik speelde toen op het hoogste amateurniveau in de jeugd bij SC Enschede. Ik kreeg spitsentraining van Jan Jeuring (oud FC Twente speler). Toch moest ik van drie keer trainen in de week naar negen keer trainen. Die belasting was wel heftig. Ik sliep tussen de middag om me weer op te laden voor de middagtraining. Toch dwong ik een jaar later een contract af.

Hoe verliep de overstap van de profs weer terug naar de amateurs?

Dat was misschien nog wel zwaarder omdat ik bij de Tubanters speelde met jongens, die mij niet goed begrepen. Ik ergerde mij aan het lage niveau, maar uiteindelijk zijn we in acht jaar vier keer gepromoveerd, dus is het helemaal goed gekomen.

Wat doe je nu en wat zijn je ambities/wensen?

Ik werk in het Medisch Spectrum Twente op de afdeling Radiologie. Helaas wordt het steeds lastiger om dit met het de voetballerij te combineren. Bij de Tubanters ben ik drie jaar geleden gestart als talentencoach en bemoei me daar met de talentontwikkeling van de jeugd. Mijn ambitie ligt niet meer in de voetballerij, maar om samen met mijn vrouw Ria over zes jaar door Europa rond te reizen met onze camper. Daar hebben we echt heel veel zin in.

Wat is jouw top 3 van beste amateurs; waar je mee-of tegen gespeeld hebt?

Een van de beste keepers in mijn ogen van de amateurs was Frank Le Loux, helaas veel te vroeg overleden. Jordi Holtkamp was veruit de beste verdediger die ik zelf heb mogen opleiden bij de Tubanters en Alfred Nijhuis, mijn jeugdvriend die echt het maximale uit zijn carrière  heeft gehaald. Samen zijn we van VOGIDO naar SC Enschede gegaan om uiteindelijk in het betaalde voetbal terecht te komen. Alfred heeft zijn carrière bij de Tubanters afgesloten.

Wat is je mooiste herinnering aan een trainer?

Tijdens een uitje in Heerlen met ons team was het Wim Adolfsen die mij compleet verraste in een discotheek genaamd de Diligance. Op de dansvloer zagen we een kopie van Pamela Anderson. Alle ogen van onze selectie waren op haar gericht. Niemand durfde actie te ondernemen toen Wim voorstelde een poging te doen haar te versieren. Voor 5 gulden per speler zou hij binnen vijf minuten met haar de disco te verlaten. Dat wilden we natuurlijk meemaken en het geld werd ingezameld. Totaal 90 gulden lag er in de pot.

Tot onze grote verbazing lukte het Wim om haar mee te krijgen. Na ruim tien minuten kwam hij met een grote glimlach terug en nam het geld triomfantelijk in handen. Wat bleek… Hij had haar gevraagd om tien minuten mee naar buiten te gaan. Ze zou 40 gulden van hem krijgen waardoor onze trainer 50 gulden overhield aan deze geweldige slimme actie. Legendarisch!

Wat was je mooiste sportpark?

Dat is Camp Nou, maar waar ik ooit zelf gespeeld heb is het Kasteel van Sparta Rotterdam. Unieke architectuur en toen nog een geweldige grasmat. Bij de amateurs Excelsior Rijssen.

Wat was jouw specialiteit?

Kopgoals maken. Ik kon heel hoog springen. Mijn timing was altijd perfect zodat ik net even stil in de lucht kon hangen waardoor ik de bal makkelijk kon sturen richting de goal., maar mijn snelheid was ook een wapen evenals dat ik zowel links als rechtsbenig ben.

Had je een bijnaam?

Hahaha, ja ‘Streber’ verzonnen door Dennis Brilhuis bij FC Twente. Ik moest het van mijn mentaliteit en doorzettingsvermogen hebben. Dennis was juist het tegenovergestelde.

Waar moet een goede aanvaller aan voldoen, volgens jou?

Altijd doelgericht zijn, goed kunnen koppen, snel kunnen handelen en met beide voeten kunnen scoren. Ook al sta je met 5 -0 voor, continue de drive hebben om die zesde te willen maken. Verslaafd zijn aan het scoren.

Wat is jouw advies aan de talentvolle spelers van nu?

Laat je vooral niet lijden door ouders langs de zijlijn. Zorg dat je goed luister naar de tips van je trainers. Probeer deze in je spel toe te passen en het belangrijkste, bij balverlies altijd direct terug knokken om de bal weer te veroveren. Maak het verschil !!!

Wil je nog iets kwijt?

Ik vind dat jij het heel goed doet als schrijver en interviewer Rob Hoekschop. Mooi dat het amateurvoetbal op deze wijze de aandacht krijgt. Ik wens jou heel veel succes met deze rubriek. We gaan hopelijk nog veel van je horen.

Newsoutside Sportverlichting PBSoccer